محمد مهدی سهرابی فرد، سید اسماعیل هاشمی، مهناز مهرابی زاده هنرمند، سودابه بساک نژاد،
دوره ۲۷، شماره ۱ - ( ۱۰-۱۴۰۴ )
چکیده
مقدمه: تغییرات پایدار در روان درمانی بر پایه مکانیسم‌های زیربنایی آن شکل می‌گیرند. یکی از این مکانیسم‌های کلیدی تثبیت مجدد حافظه (Memory Reconsolidation) میباشد. این فرآیند زیستی شامل بهروز رسانی و اصلاح اطلاعات حافظه بوده و به‌عنوان مکانیسم بنیادی تغییر در رواندرمانی که منجر به تغییرات تحول‌آفرین میشود، معرفی می‌گردد. بنابراین هدف این پژوهش، بررسی تثبیت مجدد حافظه به‌عنوان مکانیسم بنیادین تغییر درمانی که پلی میان علوم اعصاب و رواندرمانی است، میباشد.
مواد و روش ها: این مطالعه یک مرور روایتی بر گرفته از رساله دکتری روانشناسی است که مقالات مرتبط با کلید واژه های (Memory Reconsolidation، psychotherapy و therapeutic change) از طریق جستوجو در پایگاههای علمی معتبر PubMed،ScienceDirect ، PsycINFO، Scopus و موتور جستجوی Google Scholar در بازه زمانی ۲۰۲۴-۱۹۸۵ جمع‌آوری شده اند. در مجموع از بین مقالات انگلیسی زبان دارای متن کامل، ۴۸ مقاله مرتبط با موضوع و اهداف پژوهش استخراج شدند.
یافته ها: مطالعات نشان می‌دهند که تثبیت مجدد حافظه مکانیسم تغییر مشترک در بین رویکردهای رواندرمانی بوده و از طریق تغییر در ساختار حافظه، به روزرسانی و اصلاح خاطرات ناسازگار و در نهایت بازسازی شناختی-هیجانی می‌تواند باعث تغییرات پایدار و عمیقی در بهبود مشکلات و اختلالات روانی شود.
بحث و نتیجه گیری: نتایج نشان دادند که همگرایی علوم اعصاب و رواندرمانی از طریق مکانیسم تثبیت مجدد حافظه به‌عنوان گامی نوین در توسعه شیوه‌های درمانی کارآمدتر در نظر گرفته میشود. بر همین اساس تمرکز بر تثبیت مجدد حافظه در رواندرمانی می‌تواند اثربخشی درمان را به طور معناداری ارتقا داده و موجب تغییرات عمیق و پایدار در مراجعین شود. بنابراین، پیشنهاد میشود پژوهشهای آتی بر توسعه مدل‌های درمانی مبتنی بر مکانیسم تثبیت مجدد حافظه متمرکز شوند. |
