۴ نتیجه برای توفیقی
بهرام دلگشای، شهرام توفیقی،
دوره ۶، شماره ۴ - ( ۱۱-۱۳۸۳ )
چکیده
مقدمه: استانداردهای بیمارستانی یکی از با ارزش ترین عناصر مفهومی در سازمان و مدیریت بیمارستان به شمار می رود. هدف از انجام پژوهش این بود که از طریق مقایسه، کاستی های نحوه فعلی ارزشیابی بیمارستان ها را نسبت به آنچه که استانداردهای کیفیت مدیریت ایزو مطرح می کند، شناسایی کرده و بر اساس یافته های حاصل الگویی را برای تدوین استانداردهای بیمارستانی پیشنهاد نماید.
مواد و روشها: پژوهش حاضر مطالعه ای توصیفی- تطبیقی است که برای مقایسه استانداردهای بیمارستانی،کتابچه «ب» ارزشیابی بیمارستان ها، با اصول ایزو ۹۰۰۰ نسخه ۱۹۹۴ انجام شده است. در مرحله اول، تحلیل نظری و مقایسه گزاره های کتابچه با الزامات ایزو انجام شده؛ سپس با استفاده از روش بارش افکار برای تعیین فهرست ها، روش رای گیری متعدد و تکنیک گروه اسمی برای گزینش و روش های فرآیند تحلیل سلسله مراتب(AHP) و ماتریس انتخاب برای اولویت بندی و وزن دهی به گزینه ها، الگوی ۸ مرحله ای برای تدوین استانداردهای بیمارستانی ارائه گردید. با استفاده از روش شبه دلفی الگوی ارائه شده مورد تایید قرار گرفت.
یافته ها: در کتابچه «ب» مجموعا ۸۵۳ سوال از نظر تطابق با اصول ایزو مورد بررسی قرار گرفتند و در مقابل ۸۵۳ گزاره کتابچه، ۱۰۲۶ بار عناصر ایزو آورده شد. در این تطبیق، بندهای " ممیزی های داخلی کیفیت"، " کنترل فرآیند" و " بازرسی و آزمایش" از استانداردهای ایزو ۹۰۰۰ نسخه ۱۹۹۴ به ترتیب ۳۳۹ و ۳۰۲ و ۱۵۸ بار تکرار شدند که در مجموع ۸/۷۷% از عناصر نوشته شده را شامل می شود. و ۱۷ بند دیگر فقط ۲/۲۲% از کل دفعات تکرار عناصر ایزو را تشکیل می دادند که از این تعداد ۷ بند اصلا مصداقی در « کتابچه ب » نداشتند و ۵ بند دیگر نیز کمتر از ۷ مصداق (از ۱۰۱۰ سوال) را داشتند.
نتیجه گیری: طرز نگارش گزاره های ارزشیابی در « کتابچه ب » با آنچه که در ممیزی ایزو انجام می شود، تفاوت فاحش دارد. یافته های تحقیق نشان می دهد که علیرغم جهش مثبتی که تدوین « کتابچه ب » در ارزشیابی بیمارستان های عمومی کشور داشت، به دلیل فقدان تجربه کافی در استاندارد نویسی مبتنی بر اصول ایزو، نقصان های جدی در ارزشیابی کامل از بیمارستان، به نحوی که جامع و یکپارچه سیستم و مدیریت و محتوای بیمارستان ها را مورد بررسی قرار دهد، وجود دارد.
فیض الله اکبری، شهرام توفیقی، امین ترابی، محمد عرب، محمد جواد طراحی،
دوره ۷، شماره ۲ - ( ۵-۱۳۸۴ )
چکیده
مقدمه: بیمارستان به عنوان مرکز ثقل سیستم بهداشتی، درمانی و یک سیستم باز با فرآیندهای پیچیده و منابع متنوع (کیفی و کمی)، جهت رسیدن به اهداف اصیل خود نیازمند یک شیوه رهبری اثربخش و استراتژی مناسب در حل اختلافها و تعارضهای سازمانی است. هدف از این مطالعه بررسی رابطه سبک رهبری و مدیریت تعارض در بین مدیران بیمارستان های تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی لرستان در سال ۸۳ بود.
مواد و روش ها: این پژوهش از نوع مطالعات توصیفی ـ تحلیلی بود. اطلاعات لازم از طریق سه پرسشنامه (مشخصات فردی, سبک رهبری به روش LPC فیدلر و مدیریت تعارض) و نیز مصاحبه، جمعآوری و توسط نرم افزار آماری تجزیه و تحلیل شد. جامعه پژوهش را ۱۷۷ نفر از مدیران ۱۳ بیمارستان تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی لرستان تشکیل می دادند.
یافته ها: یافتههای پژوهش نشان داد که ۲/۵۴ درصد افراد سبک رهبری وظیفهگرا, ۶/۳۵ درصد افراد سبک رابطهگرا و ۲/۱۰ درصد افراد سبک رهبری مستقل ـ اجتماعی داشتند. از نظر استراتژیهای مدیریت تعارض به ترتیب, ۷/۴۹ درصد استراتژی عدم مقابله, ۶/۴۴ درصد کنترلی و ۷/۵ درصد استراتژی راه حل گرایی داشتند. سبک رهبری افراد با میانگین سابقه کار افراد ارتباط آماری معنی داری داشت(۰۴۳/۰ = p). بین استراتژیهای مدیریت تعارض و جنس ارتباط آماری معنیدار وجود داشت (۰۳۶/۰ = p). بین سن و استراتژی کنترلی نیز ارتباط آماری معنیدار وجود داشت (۰۱/۰ = p).
نتیجه گیری: تعیین شیوه رهبری ، مدیریت و روشهای برخورد با اختلافها و تعارضها در بیمارستانها حائز اهمیت است. از آنجا که در این پژوهش تعدادی از عوامل موثر در سبک رهبری و مدیریت تعارض مورد بررسی قرار گرفته است, لذا توصیه می شود که در زمینه تاثیر عوامل دیگر مثل: فرهنگ سازمانی, فرهنگ اجتماعی, نژاد , شخصیت و … در شیوه رهبری افراد تحقیقات جامعتری صورت پذیرد.
دکتر شهرام توفیقی، محمد مسکرپور امیری، دکتر احمد عامریون، حسین ناصری،
دوره ۱۲، شماره ۲ - ( ۱۲-۱۳۸۹ )
چکیده
دسترسی برابر به خدمات بهداشتی و درمانی از حقوق اساسی انسان ها است. توزیع نامتوازن منابع بیمارستانی به ویژه تخت های مراقبت ویژه، دسترسی برابر افراد به این مراقبت های حیاتی را با مشکل مواجه می نماید تخت های مراقبت ویژه یکی از مهمترین و با ارزش ترین منابع سیستم بهداشت و درمان بوده که عدم تخصیص برابر و عادلانه آن در بین استان های کشور ممکن است علاوه بر جابجایی بیماران بدحال منجر به عوارض جبران ناپذیر گردد. هدف از این مطالعه بررسی میزان عدالت در توزیع تخت های CCU۱, ICU۲, Post CCU۳, Post ICU۴, NICU۵ بین استان های کشور بود.
مواد و روش ها: مطالعه حاضر از نوع مطالعات کاربردی بوده که به روش توصیفی-تحلیلی نگاشته شده است، داده های مورد نیاز از آخرین آمارهای مستند موجود در وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و مرکز آمار ایران جمع آوری گردیده است. میزان عدالت توزیعی با استفاده از پرکاربردترین شاخص های آماری در این زمینه یعنی منحنی لورنز و ضریب جینی از طریق نرم افزار Excel ۲۰۰۷ محاسبه شد. همچنین نقشه جغرافیایی تراکم تخت های مراقبت ویژه در کشور نیز ترسیم گردید که قطعا برای سیاست گذاری مناسب در حیطه سلامت ضروری می باشد.
بحث و نتیجه گیری: اگرچه نقشه های جغرافیایی تراکم تخت های مراقبت ویژه، تراکم متفاوت این تخت ها در استان های کشور را نشان می دهد ولی این اختلاف از نظر شاخص جینی قابل اغماض بوده و در نهایت می توان نتیجه گرفت تقریبا برابری کامل در توزیع تخت های مراقبت ویژه (بجز تخت های NICU) در میان استان های کشورمان رعایت گردیده.
یافته ها: تعداد کل تخت های NICU, Post ICU, Post CCU, ICU, CCUدر کشور به ترتیب ۴۱۹۴، ۳۷۲۰، ۴۰۹۷، ۲۹۱، ۱۱۲۹ بود. بیشترین مقادیر برای هریک از تخت های مراقبت ویژه موجود در هریک از استان ها، در استان تهران گزارش شد. بیشترین نسبت تخت های NICU, Post ICU, Post CCU, ICU, CCU به ازای هر ۱۰۰,۰۰۰ نفر جمعیت به ترتیب در استان های یزد ، تهران ، یزد ، قم ، خراسان رضوی مشاهده شد . در پایان ضریب جینی برای تخت های NICU, Post ICU,
CCU, ICU, CCU Post به ترتیب ۱۳/۰ ،۱۷/۰، ۱۵/۰، ۱۱/۰، ۲۳/۰ محاسبه گردید.
محمدحسن ایمانی نسب، شهرام توفیقی، آناهیتا الماسیان، بهرام محقق، سمیه طوسانی، نادر خالصی،
دوره ۱۴، شماره ۴ - ( ۹-۱۳۹۱ )
چکیده
مقدمه: بر اساس توصیه مرکز توسعه مدیریت و تحول اداری وزارت بهداشت، الگوی EFQM مناسب‌ترین مدل ارزیابی عملکرد برای پیاد‌ه‌سازی در بیمارستانهای کشور است. در این پژوهش کیفیت بخش اورژانس بیمارستانهای دولتی خرمآباد را براساس مدل فوق سنجیده شده و با نتیجه ارزشیابی سالیانه وزارت بهدشت مقایسه شده است.
بحث و نتیجه‌گیری: نتایج پژوهش بیانگر آن است که کیفیت بخش های اورژانس مورد مطالعه در مقایسه با استانداردهای مدل و نیز مطالعات مشابه به‌طور قابل ملاحظه‌ای پایین‌تر است؛ به نظر پژوهشگران، فاصله موجود با مطالعات خارجی منطقی و با مطالعات داخلی غیرمنطقی است. بخش‌های مورد مطالعه بیشترین امتیاز را در معیار فرایندها و کمترین آن را در معیار خط مشی و استراتژی کسب کردند. همچنین یافته‌ها بیانگر اختلاف زیاد بین نتایج ارزشیابی براساس مدل EFQM و نظام فعلی ارزشیابی وزارت بهداشت است، لذاپژوهشگران نظام کنونی ارزشیابی وزارت بهداشت را نیازمند بازنگری اساسی می‌دانند.
یافته‌ها: بخش‌های اورژانس بیمارستانهای تأمین اجتماعی، شهید مدنی، شهدای عشایر و خیریه عسلی از ۱۰۰۰ امتیاز مدل به ترتیب ۲۱۶، ۱/۱۰۸، ۹/۱۲۹ و ۱/۷۲ امتیاز را کسب کردند. میانگین درصد امتیاز بخش‌های مورد مطالعه در معیارهای نه‌گانه EFQM به‌صورت زیر بود: رهبری ۲۵/۱۲%، خط مشی و استراتژی ۱/۷%، کارکنان ۸/۱۱%، مشارکت‌ها و منابع ۸/۱۳%، فرایندها ۸/۲۰%، نتایج مشتریان ۳/۸%، نتایج کارکنان ۵/۱۲%، نتایج جامعه ۵/۹% و نتایج کلیدی عملکرد ۸/۱۸% .
مواد و روشها: این مطالعه توصیفی- مقطعی در سال ۱۳۸۸ انجام شد. بخش اورژانس بیمارستانهای دولتی خرم آباد جامعه آماری پژوهش بودند که همگی به روش سرشماری در نمونه پژوهش قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده‌ها، پرسشنامه استاندارد مدل EFQM بود که با حضور پژوهشگران در بخش‌های مورد مطالعه تکمیل گردید. برای امتیازدهی از منطق RADAR و برای توافق‌نظر از فرایند دستیابی به اجماع EFQM استفاده شد؛ برای نمایش یافته‌ها از شاخص‌های آمار توصیفی، نرم افزار SPSS و نرم افزار EFQM استفاده شد.
