یافته

---

مقدمه : محیط خانواده اولین محلی است که کودک استعدادها و توانائیهای خود را در آن محیط شناسائی نموده و آنها را رشد و پرورش میدهد. چنانچه خانواده نتواند محیط مناسبی را برای رشد و تکامل شخصیت کودک خود محیا نماید، اساس کجروی های اجتماعی را در او پایه گذاری می کند. خانواده به عنوان یکی از عوامل اجتماعی و شخصیت به عنوان یکی از عوامل درونی مطرح، می توانند، زمینه مناسبی را برای رفتارهای بزهکارانه ایجاد نمایند، لذا انجام پژوهش حاضر با هدف بررسی ویژگیهای شخصیتی و روانشناختی زنان و دختران فراری نگهداری شده در مراکز مداخله در بحران های اجتماعی استان لرستان در سال ۱۳۸۲ انجام گرفت.

مواد و روشها: مطالعه حاضر یک مطالعه توصیفی، تحلیلی است. نمونه گیری به روش سرشماری بوده و کلیه دختران و زنان نگهداری شده در مراکز مداخله در بحران در طول یک سال مورد بررسی قرار گرفتند. جهت جمع آوری داده ها در این تحقیق از یک پرسشنامه دو قسمتی شامل مشخصات دموگرافیک و عوامل خانوادگی و پرسشنامه استاندارد شده SCL ۹۰ استفاده شد. کلیه پرسشنامه ها از طریق مصاحبه بالینی توسط روانشناس بالینی تکمیل گردیدند. اطلاعات پس از جمع آوری با استفاده از نرم افزار SPSS مورد ارزیابی قرار گرفت.

یافته ها : از ۷۳ نمونه ای که در این تحقیق مورد بررسی قرار گرفتند اکثریت در رده سنی زیر ۲۰ سال، خانه دار و دارای تحصیلات ابتدائی و راهنمایی بودند، اکثریت از فرزندان وسط خانواده بوده و سابقه مهاجرت از روستا به شهر داشتند. برخی از واحدهای مورد پژوهش سابقه زندان، وابستگی به مواد مخدر و انجام اعمال خلاف قبلی داشتند. برخی از اکثریت متأهلین علت فرار خود را ازدواج اجباری و مجردها درگیری شدید و کشمکش با والدین را علت اصلی فرار خود ذکر نمودند.

همچنین یافته های تحقیق نشان داد ۳/۴۶% از واحدهای مورد پژوهش دارای فوبیا (ترس مرضی)، ۳/۶۴% دارای اختلال سایکوتیزم (روانپریشی)، ۵/۸۳% دارای اختلال هیپوکندریازیس (خود بیمار پنداری)، ۴/۹۰% دارای اختلال وسواسی جبری، ۲/۸۲% دارای افسردگی، ۹/۸۴% دارای اضطراب بیمارگونه، ۶/۶۸% پرخاشگری، ۴۱% دارای اختلال پارانوئیدی و ۲/۵۶% دارای مشکل حمایت در روابط متقابل بودند. نتایج مطالعه نشان داد که بین فرار دختران و زنان با متغیرهایی مثل درگیری و کشمکش با والدین، ازدواج اجباری، بیسوادی یا سطح سواد پایین والدین، بیکاری و نداشتن درآمد والدین و سطح اقتصادی پایین خانواه ارتباط معنی دار وجود دارد. همچنین بین ویژگیهای شخصیتی و عاطفی با فرار ارتباط معنی داری بدست آمد.

Ø بحث و نتیجه گیری : خانواده در بروز بزهکاری نوجوان نقش اساسی و حیاتی دارد، لذا آموزش به خانواده ها جهت برقراری روابط گرم و صمیمی با بچه ها و توجه به خواسته ها و نیازهای روانی آنها توصیه می شود.

---

مقدمه: اختلال شخصیت مرزی یک اختلال ناتوان کننده است که ۲ در صد جامعه را شامل میشود. درمانهای مختلفی برای آن پیشنهاد شده است. هر چه درمان بتواند طیف وسیعتری از علائم را پوشش دهد، مناسبتر است. در این اختلال ابتلاء به مواد مخدر نیز شایعتر است، که این امر موجب پیچیدگی علائم شده و بهبودی را دشوار تر می کند. مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر الانزاپین و سرترالین در بیماران مبتلا به اختلال شخصیت تحت درمان نگهدارنده با متادون انجام گرفته است.

. مواد وروشها: مطالعه حاضر یک کارآزمائی بالینی بوده است. ۱۲۰ نفر زن و مرد پس از مصاحبه بالینی روانپزشک بر اساس معیارهای تشخیصی جهت اختلال شخصیت مرزی و تحت درمان نگهدارنده با متادون انتخاب و بطور کاملا تصادفی در دو گروه قرار گرفتند . یک گروه تحت درمان با الانزاپین با دوز ۱۰-۵ میلی گرم و گروه دیگر تحت درمان با سرترالین با دوز ۱۰۰-۵۰ میلیگرم قرار گرفتند. پرسشنامه ۹۰% قبل از درمان ودر هفته های ۴ ،۸ و۱۲ جهت کلیه واحدهای مورد پژوهش تکمیل شد.

. یافته ها: مطابق کارآزمائی بالینی انجام شده در بیماران مبتلا به اختلال شخصیت مرزی تحت درمان نگهدارنده با متادون، سرترالین و الانزاپین در بهبود علائم افسردگی و اضطراب،کاهش حساسیت در روابط بین فردی و پرخاشگری و همچنین کاهش علائم وسواسی ،بدبینی و جسمانی کردن موثر بوده اند اگرچه در بسیاری از ایتم ها الانزاپین علائم را بیشتر تخفیف داده است.

. بحث و نتیجه گیری: از آنجائی که نتایج مطالعه مبین تاثیر داروهای اولانزاپین و سرترالین در بهبودی علائم بیماران با اختلال شخصیت مرزی بود ، پیشنهاد می گردد از دارو درمانی توام با سایر درمانهای رواندرمانی جهت کنترل علائم اختلال استفاده شود .

---

---

---

خودکشی موجب یک درصد موارد مرگ بوده و جزء هشت عامل عمده مرگ و میر است. یکی از عوامل زمینه ساز خودکشی اختلالات روانپزشکی است. دو مشکل درون گرایی و برون گرایی به عنوان مشکلات روانی آشکاری در افراد اقدام کننده به خودکشی شناخته شده اند. در این مطالعه میزان شیوع درون گرایی و برون گرایی در افراد اقدام کننده به خودکشی و ارتباط این دو با تعداد دفعات خودکشی و احتمال اقدام به خودکشی در آینده بررسی شده است. مواد و روش ها: در این مطالعه ۲۰۰ نفر بیمار بستری شده به علت خودکشی ، با استفاده از پرسشنامه مورد بررسی قرار گرفتند تا میزان شیوع درون گرایی و برون گرایی در آنها مشخص شود. هم چنین تعداد دفعات اقدام به خودکشی و میانگین نمره احتمال اقدام مجدد به خودکشی در هر بیمار محاسبه شد و میانگین آنها در بین گروههای درون گرا و برون گرا و گروه طبیعی مقایسه گردید. بحث و نتیجه گیری: تمایل به درون گرایی و برون گرایی به طور شایعی در افراد اقدام کننده به خودکشی دیده می شود. خطر اقدام به خودکشی در آینده، در افراد متمایل به برون گرایی بیشتر از افراد متمایل به درون گرایی می باشد یافته ها: به طور خلاصه از ۲۰۰ بیمار بررسی شده، ۱۲۰ مورد (۶۰ درصد) متمایل به برون گرایی، ۷۰ مورد (۳۵درصد) متمایل به درون گرایی و ۱۰ مورد (۵ درصد) طبیعی بودند. تعداد دفعات اقدام به خودکشی در گروههای متمایل به برون گرایی و درون گرایی و افراد طبیعی تفاوت معناداری نداشت. هر چند میانگین آن در گروه متمایل به برون گرایی بیشتر از گروه متمایل به درون گرایی و در هر دو گروه بیشتر از افراد طبیعی بود. احتمال اقدام مجدد به خودکشی به طور معناداری در گروه متمایل به برون گرایی بیشتر از گروه متمایل به درون گرایی بوده و در هر دو گروه بیشتر از افراد طبیعی بود.

---

مقدمه: اختلال افسردگی از شایع‌ترین و ناتوان کننده‌ترین سندرم‌های روانپزشکی است. از آنجا که نتایج تحقیقات حاکی از وجود ارتباط معنی‌داری بین کاهش سطح امگا ۳ و خلق افسرده است ، بر آن شدیم تا تاثیر امگا۳ بر درمان افسردگی بیماران افسرده را مورد بررسی قرار دهیم . مواد و روش‌ها: مطالعه حاضر یک کارآزمائی بالینی است که بر روی۸۰ بیمار افسرده مراجعه کننده به درمانگاه تخصصی اعصاب و روان انجام گرفت. بیماران بطور کاملا تصادفی یک سوکور در دو گروه تحت درمان با امگا ۳ و نورتریپتلین قرار گرفتند. کلیه بیماران در هفته‌های۴ ، ۸ و ۱۲ مورد بررسی قرار گرفتند. اطلاعات پس از جمع‌آوری مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. بحث و نتیجه‌گیری: با توجه به یافته‌های تحقیق مبنی بر تاثیر امگا ۳ و با عنایت به بی‌ضرر بودن استفاده از این داروها پیشنهادمی‌گردد از داروهای فوق در افسردگی‌های غیرسایکوتیک به عنوان خط اول درمان استفاده گردد. یافته‌ها: نتایج تحقیق نشان داد که میانگین نمره افسردگی بک در هر دو گروه تحت مطالعه در هفته‌های ۴ ، ۸ و ۱۲ به میزان قابل توجهی کاهش داشته و میزان عملکرد بیماران بهبود یافته است. آزمون آماری Repeted measures تفاوت معنی‌داری (۰۰۱/۰ >p ) در میانگین نمرات سطح افسردگی و عملکرد بیماران دو گروه قبل از مداخله درمانی و هفته‌های ۴ ،۸ و ۱۲ ( ماههای اول ، دوم و سوم ) بعد از شروع درمان، نشان داد. بین تاثیر داروها در دو گروه تفاوت معنی‌داری بدست نیامد.

---

مقدمه: بیماری‌های قلب وعروق از شایع‌ترین بیماریهای موجود در جوامع بشری محسوب می‌شوند.با توجه به وجود استرس‌های فراوانی که پس از سکته قلبی به وجود می‌آید و نیز تاثیری که اضطراب می‌تواند بر پیامدهای درمانی بیماران مبتلا به سکته قلبی داشته باشد، مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر به کارگیری روش آرام‌سازی پیشرونده عضلانی بر اضطراب بیماران مبتلا به سکته قلبی انجام شد. بحث و نتیجه‌گیری: آرام سازی پیشرونده عضلانی می تواند باعث کاهش میزان اضطراب، فشارخون سیستولیک و دیاستولیک در بیماران مبتلا به سکته قلبی بستری در CCU گردد. لذا این روش می تواند به عنوان یک درمان غیر دارویی مکمل، ساده و کم هزینه در درمان این بیماران نقش موثری ایفاء نماید. یافته‌ها: در گروه مداخله میزان اضطراب، فشار خون سیستولیک و دیاستولیک در مقایسه با گروه کنترل کاهش معنی داری داشت (۰۰۱/۰P<). مواد و روش‌ها: این مطالعه به روش کارآزمایی بالینی بر روی ۶۰ بیمار صورت گرفت که طی دو هفته پیش از شروع پژوهش مبتلا به انفارکتوس حاد میوکارد شده بودند. پس از انتخاب نمونه های واجد شرایط، بیماران به دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند که از نظر سن، جنسیت و میزان اضطراب همسان سازی شده بودند. در هر گروه ابتدا در روز اول پرسشنامه اضطراب کتل توسط بیماران تکمیل و علائم حیاتی ثبت گردید. سپس در گروه مداخله، طی سه روز متوالی و مجموعاً در۶ جلسه، تکنیک آرام سازی عضلانی پیشرونده انجام شد و مجدداً پس از سه روز متغیرها در هر دو گروه سنجیده شد. اطلاعات بدست آمده پس از جمع آوری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و آزمون های tمستقل و t زوجی استفاده شد.

---