یافته

---

مقدمه : گیاه هاپیریکوم پرفوراتوم در پژوهشکده گیاهان دارویی دانشگاه شهید بهشتی کد گذاری گردید و عصاره گیری با استفاده از روش جوشاندن (decoction) انجام شد. گزارشات فراوانی راجع به اثرات ضدافسردگی هایپریکوم پرفوراتوم وجود دارد؛ اما در رابطه با اثرات ضد دردی خانواده هایپریکوم (به ویژه هایپریکوم پرفوراتوم) مطالعات کمی انجام شده است. هدف از این تحقیق بررسی اثرات مهاری عصاره آبی علف چای بر درد حاد (حرارتی و شیمیایی) و درد مزمن (شیمیایی) می باشد. مواد و روشها : در این مطالعه تجربی از ۷۰ عدد موش صحرایی نرSprague-Dawely در محدوده وزنی ۲۰۰-۲۳۰ گرم برای تمام آزمایش ها و برای تعیین دوز کشنده از ۵۰ عدد موش سوری با محدوده وزنی ۳۷-۳۴ گرم انجام شد. برای اندازه گیری درد از دو روش آزمایش فرمالین (مدل درد حاد و مزمن شیمیایی) و آزمایش Tail-flick ( درد حاد حرارتی) استفاده گردید. اثرات ضد دردی تجویز داخل صفاقی عصاره آبی در سه دوز(۲۰۰، ۴۰۰ وmg/kg ۸۰۰) بررسی شد. اثرات ضد دردی عصاره هایپریکوم با سدیم سالیسیلات به عنوان شاهد مثبت مقایسه گردید. محدوده دوز کشنده LD۵۰ حدود mg/kg ۶۰۰۰ تعیین گردید. آنالیز آماری بر حسب مورد، paired t-test، unpaired و ANOVA انجام شد. یافته ها : نتایج آزمایشات نشان می دهد که تجویز داخل صفاقی سدیم سالیسیلات mg/kg)۳۰۰ ) بر زمان تاخیر آزمون Tail flick اثری نداشت؛ در حالیکه عصاره آبی در تمامی دوزهای مصرفی باعث افزایش زمان تاخیر آزمون گردید. همچنین عصاره آبی در تمامی دوزهای مصرفی بی دردی حیوان را در هر دو فاز آزمون فرمالین افزایش داد؛ اما سدیم سالیسیلات فقط بر فاز دوم آزمون فرمالین مؤثر بود. نتیجه گیری: نتایج نشان می دهند که عصاره آبی هایپریکوم بر مدل های درد حاد (حرارتی وشیمیایی) و درد مزمن (شیمیایی) مؤثرمی باشد و همچنین می توان اثرات ضددردی محیطی و مرکزی برای عصاره قائل شد.

---

مقدمه: یکی از پر مصرف ترین داروهای بی هوشی، ساکسی نیل کولین می باشد که در ابتدای بی هوشی جهت شلی عضلانی و لوله گذاری، مورد استفاده قرار می گیرد. هدف از انجام این مطالعه مقایسه اثر آتراکوریوم + آلفنتانیل با ساکسی نیل کولین در بیماران تحت اینتوباسیون سریع، می باشد. مواد و روش ها: در این کارآزمایی بالینی، ۱۰۰ بیمار نیازمند به لوله گذاری تراشه به صورت تصادفی به دو گروه ۵۰ نفری تقسیم شدند. در یک گروه از بیماران از روش معمول ساکسی نیل کولین (کنترل) و در گروه آزمایش آتراکوریوم + آلفنتانیل، سپس تزریق نسدونال که آلترناتیوی برای روش R.S.I می‌باشد، استفاده شد و اختلاف بین این دو گروه را با توجه به وضعیت لوله‌گذاری تراشه و بررسی وضعیت شلی فک، حرکات وکال کوردها و زور زدن ارزیابی شد. داده ها با استفاده از آزمون کای دو و نرم افزار SPSS نسخه ۱/۹ تجزیه و تحلیل شد. نتیجه گیری: روش آتراکوریوم + آلفنتانیل می‌تواند به عنوان یک جایگزین برای روش استاندارد در مواردی که ساکسی‌نیل‌کولین منع مصرف دارد، باشد. برای حرکات خفیف وکال کوردها و زور زدن خفیف در روش آتراکوریوم + آلفنتانیل، پیشنهاد می شود افزایش کمی در دوز آتراکوریوم می‌تواند مشکلات فوق الذکر را حل نماید. یافته ها: تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد زور زدن در افراد گروه آلفنتانیل بعلاوه آتراکوریوم در ۶۲% موارد وجود نداشت و در ۳۸% موارد به صورت خفیف وجود داشت؛ ولی در گروه دریافت کننده ساکسی نیل کولین زور زدن وجود نداشت (۰۰۰۱/۰p<) در مورد شلی فک تفاوتی وجود نداشت. حرکت طنابهای صوتی در گروه دریافت کننده آلفنتانیل وجود داشت در حالیکه در گروه دریافت کننده ساکسی نیل کولین مشاهده نگردید.

---

مقدمه: آفلاتوکسین M۱ فرم هیدروکسیله آفلاتوکسین B۱ سمی است از قارچ آسپرژیلوس فلاووس که از طریق علوفه و نان کپک زده آلوده به این قارچ وارد بدن گاو یا سایر حیوانات علفخوار می شود و سپس در شیر ترشح می شود و دارای قدرت کارسینوژنیک قوی در کبد و کلیه می باشد. شیر که از پر مصرف ترین مواد غذایی در انسانها می باشد در معرض آلودگی زیادی به آن قرار دارد.

مواد و روش‌ها: ۴۲ نمونه از شیرهای محلی مراکز جمع آوری شیر و ۴۰ نمونه از شیرهای پاستوریزه توزیع شده در شهرستان خرم آباد در سال ۱۳۸۴ در دو فصل تابستان و زمستان، از نظر سم آفلاتوکسین M۱ ( AFM۱ ) با روش HPLC و ستونهای ایمنوافینیتی بررسی شدند.

یافته‌ها: ۵ درصد نمونه های محلی در فصل تابستان با محدوده سمی ng/ml ۰۴۶/۰ – ۰۱۷/۰ و تمام نمونه های محلی فصل زمستان (۱۰۰ درصد) با محدوده ng/ml ۰۴۱/۰-۰۰۳/۰ آلودگی به سم AFM۱ را نشان دادند. همچنین در نمونه های پاستوریزه، در تابستان، ۵۵ درصد با محدوده سمی ng/ml ۵۳۳/۰-۰۱۷/۰ و تمام نمونه های زمستان با محدوده
ng/ml ۰۵۴/۰-۰۰۵/۰ آلودگی به سم AFM۱ را نشان دادند. ازتمام نمونه ها در ۲ فصل فقط یک نمونه با غلظت ng/ml ۵۳۳/۰ از پاستوریزه ها ی تابستان بیشتر از حد مجاز بود و بقیه نمونه ها کمتر از این حد را نشان دادند. میانگین آلودگی در نمونه های پاستوریزه و محلی در دو فصل تفاوت معنی دار نداشتند.

بحث و نتیجه‌گیری: در نهایت نتایج حاصل از این پژوهش وجود آلودگی به سم AFM۱ را در شیرهای پاستوریزه و محلی شهرستان خرم آباد را مطرح می کند هر چند که لزوم بررسی بیشترتوصیه می شود

---

مقدمه : درگزارش های اخیر خواص ضددردی گیاه دارویی بن سرخ با استفاده از آزمونهای فرمالین و Tail flick نشان داده شده است. بر همین اساس هدف این تحقیق بررسی و آنالیز مواد موجود در عصاره گیاه، آزمون حسی حرکتی و اثرات اوپیوئیدی قرار گرفت.

مواد و روش‌ها: گیاه دارویی بن سرخ در ارتفاع ۲۲۰۰ متری منطقه سفید کوه لرستان در اردیبهشت ماه جمع آوری گردید و در دانشکده کشاورزی لرستان کد گزاری گردید. عصاره گیری با استفاده از دستگاه سوکسله انجام و سپس توسط روتاری حلال خارج گردید. در این مطالعه از۱۲۰ عدد موش صحرایی نر نژاد Sprague-Dawely در محدوده وزنی ۱۸۰-۲۲۰ گرم و ۵ ۰ عدد موش سوری در محدوده وزنی ۲۰-۲ ۵ گرم استفاده گردید.

برای بررسی نقش سیستم اوپیوئیدی پیش تیمار با نالوکسان انجام شد و برای اندازه گیری درد از آزمون های Tail flick و Hot-Plate استفاده گردید. آزمون حسی حرکتی با استفاده از دستگاه روتارود انجام شد و آنالیز مواد متشکله با استفاده از دستگاه GC/ GC Mass انجام شد.

یافته‌ها: نتایج نشان می دهد که تجویز داخل صفاقی عصاره هیدرواتانولی بن سرخ دارای اثرات ضد دردی می باشد که این اثرات با نالوکسان معکوس می شود. در دوزهای که عصاره دارای اثرات ضد دردی بود اثرات سمیت حرکتی از آن مشاهده نگردید. همچنین آنالیز مواد متشکله نشان داد که موادی نظیر مرفین سیلریت، اتیل سینامیت، ایزوکوینولین، نئومنتول و الکل های با زنجیر طولانی در عصاره وجود دارد.

بحث و نتیجه‌گیری: به طور کلی می توان گفت بخشی از اثرات ضددردی عصاره مربوط به موادی است که بر سیستم اوپیوئیدی اثر می کند و این اثرات توسط نالوکسان از آنتاگونیست های مرفین معکوس می شود.

---

مقدمه: با توجه به نقش نظام آموزشی، لازم است که در طراحی و اجرای فعالیت‌های آن از مطلوب‌ترین شیوه ­ها استفاده شود. ارزیابی درونی فرایندی است که در آن اعضاء گروه آموزشی، هدف‌های گروه را تصریح کرده و عملکرد آن را مورد قضاوت قرار داده و سپس نقش خود را بازنگری و برای عملکرد بهتر، گام‌های اساسی بر می‌دارند. هدف از انجام این مطالعه، ارزیابی درونی گروه فیزیولوژی دانشگاه علوم پزشکی لرستان می ­باشد.

مواد و روش­ها: این ارزیابی یک مطالعه توصیفی- مقطعی بوده که در سال تحصیلی ۹۴-۹۳ اجرا شد. جمع‌آوری اطلاعات بر اساس پرسش‌نامه، مشاهده و مصاحبه انجام و ارزیابی در ۶ حوزه مختلف صورت گرفت. داده­ها با استفاده از مقیاس اندازه گیری لیکرت با دامنه امتیاز ۰ تا ۵ در رتبه ­های مطلوب، نسبتاً مطلوب و نامطلوب طبقه ­بندی گردیدند.

یافته ­ها: حوزه مدیریت گروه (با میانگین اکتسابی ۲۳/۴) اعضای هیأت علمی (۵۷/۳)، دوره ­های آموزشی (۹۶/۳)، برنامه­ های درسی دپارتمان فیزیولوژی (۷۵/۳) رتبه مطلوب و حوزه ­های امکانات و تجهیزات آموزشی و پژوهشی (۹۲/۲) وضعیت پژوهشی اعضای هیأت علمی (۷۳/۲) رتبه نسبتاً مطلوب را دارا بودند.

بحث و نتیجه ­گیری: گروه فیزیولوژی دانشگاه علوم پزشکی لرستان در مجموع حوزه‌های مورد ارزیابی با میانگین ۳۹/۳ طبق مقیاس لیکرت رتبه مطلوب را داراست.

---

مقدمه: گلیوبلاستوما (GBM) متداول ­ترین تومور بدخیم مغزی در افراد بزرگسال است. زنجبیل دارا­ی خواص ضد تومور­ی، ضد قـارچی، حـشره­ کـشی و ضد سرطانی است. با این حال تاثیرات ضد تومور­ی آن بر رو­ی رده­ی سلول ­ها­ی گلیوما­ی  C۶ انجام نشده است. لـذا در ایـن مطالعـه اثـرضد تومور­ی عصاره هیدروالکی آن مورد بررسی قرار گرفته است.

مواد و روش ­ها: عصاره هیدروالکی زنجبیل تهیه گردید. پس از کشت و تکثیر سلول های گلیوما­یC۶، آن ­ها در معرض غلظت۱۰۰ تا۱۰۰۰ میکرو­گرم در میلی لیتر از عصاره بـه مـدت ۲۴ ،۴۸ و ۷۲  ساعت قرار داده شدند و موجودیت سلول­ ها به روش) MTT ۳-(۴و۵ دی متیل-تیازول۲- ایل)-۵ و۲ دی فنیل تترازولیوم برماید) تعیین گردید. در نهایت داده­ ها­ی حاصل با روش آنالیز واریانس یک طرفه بررسی شدند.

یافته ­ها: نتایج تست MTT  نشان داد که عصاره هیدروالکی زنجبیل اثر ضد تومور­ی وابسته به دوز و زمان برا­ی روی سلول­ ها­ی تومور­ی دارد. به طوریکه با افزایش غلظت عصاره و دوره انکوباسیون تا ۷۲ ساعت بیشترین درصد مرگ سلولی مشاهده شد. غلظت مهارکنندگی رشد سلول­هاIC۵۰)  ) برای سلول­ ها­ی تومور­ی برا­ی ۲۴ و۴۸ و ۷۲ ساعت به ترتیب  ۳۳/۷۳۳ ،۱۱۸/۶۱۱  و ۲۵/۵۳۲ میکروگرم بر میلی لیتر بدست آمد.

بحث و نتیجه­ گیری:  با توجه به اینکه عصاره هیدروالکلی زنجبیل به صورت وابسته به دوز و زمان موجب مهار رشد سـلول­ ها شد، لذا می­توان احتمال موثر بودن آن را در درمان­ ها­ی تومور­ها­ی مغزی مطرح نمود.

---

مقدمه: امروزه نوروفیدبک به عنوان روشی نوین در بهبود علائم بیش ­فعالی و صرع مورد استفاد قرار می­ گیرد. میزان کارآمدی این روش نوین درمانی در اختلالات گوناگون مورد بررسی قرار گرفته است. هدف این پژوهش مقایسه اثربخشی این درمان در مبتلایان به بیش فعالی و صرع است.

مواد و روش ­ها: این پژوهش نیمه ­­آزمایشی با پیش ­آزمون و پس ­آزمون با گروه کنترل بود. جامعه این پژوهش را تمام کودکان مبتلا به ADHD و صرع در شهر کرج تشکیل دادند. نمونه این پژوهش شامل ۶۰ کودک (۱۵ نفر مبتلا به ADHD، ۱۵ نفر مبتلا به صرع و ۳۰ نفر گروه کنترل) به روش نمونه­ گیری تصادفی انتخاب شدند. در پیش ­آزمون سیاهه رتبه ­بندی رفتاری کارکردهای اجرایی (گویا، ایسکویت، گوی و کنورتی، ۲۰۰۰) برای کودکان تکمیل شد. این ابزار دیدگاه معلم را درباره رفتارهای دانش ­آموز در حوزه کارکردهای اجرایی منعکس می ­کند. در واقع ین ابزار، ابزاری برای غربالگری مشکلات کارکردهای اجرایی فراهم می­ کند. کارکردهای اجرایی قابل سنجش در این سیاهه شامل بازداری، انعطاف­پذیری، کنترل هیجانی، آغازگری، حافظه کاری، برنامه­ریزی/ سازماندهی، ساماندهی مواد و نظارت است. جهت اجرای پژوهش، برنامه بتا/ تتا برای همه آزمودنی­ها استفاده شد. هدف افزایش امواج تتا و کاهش امواج بتا بود. پس از پایان ۱۰ جلسه (۵ هفته و هر هفته دو جلسه) اجرای نوروفیدبک، مجدد سیاهه اجرا شد. برای تجزیه و تحلیل داده­ ها از آمار توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و برای استنباط داده­ ها از روش کوواریانس تک متغیری استفاده شد. نسخه ۱۸ نرم افزار اماری spss جهت تحلیل داده ­ها استفاده شد.

یافته ­ها: یافته­ های پژوهش نشان داد نمرات کارکردهای اجرایی در پیش­ آزمون و پس ­آزمون گروه­ های مورد مطالعه تفاوت معنادار دارد (P<۰,۰۰۱). همچنین ضریب تأثیر درمان نوروفیدبک بر بهبود کارکردهای اجرایی در گروه ADHD در مقایسه با گروه مبتلا به صرع و گروه کنترل بالاتر است (P<۰,۰۰۱).

بحث و نتیجه­ گیری: برمبنای یافته ­های به دست آمده، تأثیر نوروفیدبک در مبتلایان به ADHD و صرع موثر و متفاوت است. بنابراین، استفاده از نوروفیدبک در بهبود کارکردهای اجرایی مبتلایان به ADHD کارآمدتر است. این نتایج می­تواند در حوزه درمان بیش­ فعالی با استفاده از روش ­های نوین موثر باشد.

---

مقدمه: افسردگی به عنوان یک بیماری روانی عوارض زیادی در جوامع بشری ایجاد کرده است. هدف این مطالعه بررسی تأثیر عصاره آبی زعفران بر افسردگی ناشی از استرس مزمن راندن اجتماعی (CSDS) در موش‌های صحرایی بود. مواد و روش­ ها: برای القای استرس، موش های نر مزاحم ویستار (۲۳۰-۲۲۰ گرم) روزانه بیست دقیقه به مدت دوازده روز متوالی در قفس موش های صحرایی نر ساکن (مقیم) ویستار (۳۰۰-۲۸۰ گرم) قرار گرفتند. پنج دقیقه قبل از قرار گرفتن در معرض، موش‌های مزاحم عصاره زعفران (mg/kg ۱۰و۵ ،۱) یا سالین (  mg/kg۱) دریافت کردند. پس از قرار گرفتن در معرض استرس، وزن حیوانات، تمایل آنها به محلول ساکارز و فعالیت حرکتی آنها ثبت شد. بعلاوه پس از قرار گرفتن در معرض استرس؛ طی سه مرحله، نمونه‌های خونی از سینوس رترو- اوربیتال حیوانات برای ارزیابی سطوح کورتیکوسترون پلاسما جمع‌آوری شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار آماری SPSS و آزمون کولموگروف-اسمیرونوف(KS)  و آنالیز-واریا نس تکراری دو طرفه ( ANOVA) استفاده شد. یافته­ ها: بررسی نتایج حاصل از تحلیل آماری در حیوانات گروه استرس کاهش وزن شدید (۰۵/۰>P)، کاهش میل به نوشیدن محلول ساکارز (۰۵/۰>P)، کاهش تحرک (۰۵/۰>P)، و افزایش کورتیکوسترون پلاسما را نشان دادند. تجویز عصاره آبی زعفران با دوزهای (mg/kg ۱۰و۵ ،۱) این علائم را بهبود بخشید (۰۱/۰>P). بحث و نتیجه­ گیری: نتایج پژوهش ما نشان داد عصاره آبی زعفران نقش مهمی در کاهش افسردگی در مدل حیوانی استرس مزمن راندن اجتماعی دارد، که این اثر از طریق کاهش ترشح کورتیکوسترون در پاسخ به استرس اعمال می شود.

---

مقدمه: درد­های نوروپاتیک که از مهمترین مشکلات مزمن و پاتولوژیک است، با افزایش فعالیت سایتوکین­ های التهابی و افزایش فعالیت اکسیداتیو همراه است، که می­تواند باعث افزایش آسیب عصب شوند. داروی آدالیموماب یک داروی آنتی مونوکلونال انسانی با اثرات درمانی در بیماری­های مختلف است. هدف از این پژوهش، بررسی اثرات ضددردی آدالیموماب در مدل درد تجربیChronic constriction Injury(CCI) در موش صحرایی است. مواد و روش­ ها: ۲۰ سر موش صحرایی نر نژاد ویستار استفاده و به طور تصادفی به چهار گروه تقسیم شدند. گروه اول: کنترل، گروه دوم: موش­های صحرایی القا شده درد تجربی (CCI)، گروه سوم: CCI+ آدالیموماب (mg/kg۵)، گروه چهارم: CCI+ آدالیموماب (mg/kg۱۰)، گروه­های مورد بررسی در این آزمایش بودند. تست­ های رفتاری در حیوانات در زمان­های ۴، ۷ و ۱۴ روز بعد از القاء CCI انجام گرفت، و در نهایت با جداسازی نخاع، از سوپرناتنت آن جهت تجزیه و تحلیل آنزیم­های التهابی و اکسیداتیو استفاده گردید. جهت تجزیه و تحلیل داده ­های به دست آمده از نرم افزار آماری Prism Graphpad، استفاده گردید. یافته­ ها: تحلیل داده­ های به دست آمده نشان داد که تزریق آدالیموماب در گروه­ های سوم و چهارم، باعث کاهش فعالیت سیتوکین­های التهابی از جمله TNF-α، IL-۶ و CRP شد، و همچنین فعالیت MDA کاهش یافت و فعالیت آنزیمهای SOD و CAT افزایش یافت. همچنین آدالیموماب موجب بهبود تست­ های آلودینیای حرارتی، آلودینیای مکانیکی و هیپرآلژزی حرارتی گروه­ های سوم و چهارم گردید. بحث و نتیجه ­گیری: تجویز داروی آدالیموماب می­تواند با فعالیت ضدالتهابی و آنتی­اکسیداتیو خود، ضمن داشتن اثرات نوروپروتکتیو، جهت درمان و یا کاهش دردهای نوروپاتیک مورد استفاده قرار گیرد.

---

مقدمه: بیماری‌های عصبی مجموعه‌ای از اختلالات ناشی از تخریب و مرگ نورون‌ها می‌باشند. آن‌ها از نظر بالینی با هم تفاوت دارند و می‌توانند به شکل‌های مختلفی ظاهر شوند. شواهد نشان می‌دهند که التهاب یک عامل مهم در آسیب‌شناسی برخی بیماری‌های شایع نورولوژیک (عصبی) از جمله بیماری آلزایمر پارکینسون، ام‌اس و بیماری‌های شایع روان‌پزشکی نظیر افسردگی، اختلال دوقطبی و اختلال وسواس فکری- عملی (OCD) است. یکی از مداخلات مؤثر و جدید tDCS است که باعث تعدیل فعالیت سیستم عصبی مرکزی می‌شود. این روش تحریک غیرتهاجمی مغز، باعث تغییراتی در پاسخ‌های التهابی می‌شود. هدف این مطالعه بررسی اثرات tDCS بر بیماری‌های عصبی ناشی از التهاب عصبی است.  با وجود اینکه التهاب نقش برجسته‌ای در ایجاد بیماری‌های عصبی دارد اما هنوز درمان کارآمد و ایمن برای کنترل فرآیندهای التهابی در این بیماری‌ها وجود ندارد. از طرفی با توجه به اینکه برخی از فرآیندهای التهابی در سیستم عصبی مفید است بنابراین کنترل التهاب از سرکوب التهاب روش درمانی کارآمدتری است. به نظر می‌رسد القای tDCS می‌تواند روشی ایمن و مؤثر در بهبود نسبی برخی از علائم بیماری‌های عصبی و روان‌پزشکی باشد.