خانم آرزو همام ذاکری لنگرودی، قاسم نظیری، مسعود محمدی، اعظم داوودی،
دوره ۲۳، شماره ۰ - ( ویژه نامه ۱۴۰۰ )
چکیده
مقدمه: این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی توان بخشی عصب روانشناختی بر حافظه و عملکرد اجرایی افراد مبتلا به سکته مغزی شهر یاسوج انجام شد.
مواد و روش ها: روش این پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری بود. جامعه آماری پژوهش شامل بیماران مبتلا به سکته مغزی سنین ۲۰ تا ۶۰ سال شهر یاسوج در سال ۴۰۰-۱۳۹۹ بود. از بین جامعه آماری تعداد ۳۰ نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و در ادامه به روش نمونه گیری تصادفی در قالب دو گروه آزمایش (۱۵ نفر) و کنترل (۱۵ نفر) گمارش شدند، گروه آزمایش به مدت ۲۲ جلسه ۹۰ دقیقهای تحت روش درمانی قرار گرفتند. به منظور جمعآوری دادههای پژوهش از مقیاس معاینه مختصر وضعیت روانی فولشتاین (۱۹۷۵)، پروتکل درمان توانبخشی عصب روانشناختی، آزمون حافظه کاری وکسلر، حافظه بالینی وکسلر بزرگسالان (۱۹۴۱) و آزمون حل مساله برج لندن (۱۹۸۲) استفاده گردید. داده های پژوهش با استفاده از آزمون کوواریانس و نرم افزار SPSS-۲۱ تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد که رویکرد درمانی توان بخشی عصب روانشناختی بر حافظه و عملکرد اجرایی افراد مبتلا به سکته مغزی موثر بوده است (P<۰/۰۵).
بحث و نتیجه گیری: با توجه یه یافته های حاصل از این پژوهش می توان گفت: از جمله روش های درمانی مفید جهت بازسازی حافظه و عملکرد اجرایی افراد مبتلا به سکته مغزی، درمان عصب روانشناختی است.
