| مقدمه: فلوئور عنصری ضروری برای سلامت دندان و استخوان است که بخش عمده آن از طریق آب آشامیدنی وارد بدن انسان میشود. با این وجود، غلظت بالای این عنصر، خطر ابتلا به بیماری فلوئوروزیس دندانی و استخوانی را افزایش میدهد. شرایط اقلیم و میانگین دما و همچنین میزان دریافت آب بر جذب فلوئور در بدن اثر گذار میباشند. بازدیدهای محلی نشانه هایی از دندانهای مبتلا به فلوئوروزیس دندانی در ساکنین منطقه سوری را نشان داد و از انجا که مطالعات کتابخانهای هیچ پژوهشی را در این ارتباط در منطقه مورد مطالعه نشان نداد، لذا هدف از این مطالعه تعیین غلظت فلوئور در آبهای آشامیدنی منطقه سوری در استان لرستان، تعیین دوز بهینه و مقدار مصرفی آن در گروههای سنی مختلف میباشد. |
| مواد و روش ها: جهت تعیین غلظت فلوئور در آب آشامیدنی و ارزیابی ریسک احتمالی در منطقه سوری، لرستان، در آذر ماه ۱۳۹۵، ۱۹ نمونه آب شامل ۴ نمونه از چشمه و ۱۵ نمونه از چاه آشامیدنی و از هر منبع یک نمونه برداشته شد. |
| یافته ها: میانگین غلظت فلوئور در نمونههای آب ۲۶/۱ با گستره ۶۷/۰ تا ۹/۱ میلی گرم بر لیتر بدست آمد. دوز بهینه مصرف فلوئور ۷۹/۰ میلی گرم بر لیتر محاسبه شد و با در نظر گرفتن فلوئور موجود در آب آشامیدنی منطقه سوری، مقدار جذب فلوئور در گروههای سنی بزرگسالان، کودکان و نوزادان به ترتیب،۶/۰، ۸۶/۱ و ۱۳/۴ برابر کمینه ریسک (۰۵/۰ میلی‌گرم بر کیلوگرم در روز) است. نوزادان، کودکان و بزرگسالان به ترتیب در معرض خطر ابتلا به بیماری فلوئوروزیس دندانی هستند. |
| بحث و نتیجه گیری: غلظت فلوئور در ۴۲ درصد نمونههای آب بالاتر از ۵/۱ میلی گرم بر لیتر، استاندارد سازمان بهداشت جهانی بود که باعث افزایش بیماری فلوئوروزیس دندانی در ساکنین منطقه شده است. افزایش جذب فلوئوراید بویژه به همراه عدم آگاهی ساکنین منطقه منجر به بیماری فلوئوروزیس دندانی در ساکنین منطقه می شود. |
