۶ نتیجه برای محمودوند
حسن تیموری، سید سعید نجفی، هرمز محمودوند، محمد جواد طراحی،
دوره ۶، شماره ۲ - ( ۵-۱۳۸۳ )
چکیده
مقدمه: بلوک اعصاب فوق ترقوه ای یک روش متداول در جراحی های اندام فوقانی است. در این روش که معمولاً برای بلوک اعصاب سوپر اکلاویکولار انجام می شود، ماده بی حس کننده به صورت عمود بر دنده اول تزریق می گرددو می تواند با عوارضی همانند پنوموتراکس، فلج عصب فرنیک، عفونت و تزریق داخل نخاعی، تزریق داخل عروقی و سندرم هورنر همراه باشد. در این مطالعه روش تزریق با زاویه ده درجه سفالیک نسبت به دنده اول جهت کاهش این عوارض، مورد بررسی قرار گرفت.
مواد و روشها: در این کارآزمایی بالینی دوسوکور، تعداد ۱۰۰ بیمار که کاندید بلوک عصب ترقوه ای بودند، به طور تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. برای بلوک عصب در گروه آزمایش از روش ده درجه سفالیک و در گروه کنترل از روش معمول استفاده شد. سپس عوارض دو گروه با استفاده از آزمون آماری Z مورد بررسی قرار گرفتند.
یافته ها: نتایج نشان داد در گروه آزمایشی هیچ موردی از پنوموتراکس و فلج اعصاب فرنیک یافت نشد؛ در حالیکه این عوارض در گروه کنترل به ترتیب ۶ و ۶۰ درصد بود. آزمون آماری Z تفاوت معنی داری بین عوارض در دو گروه نشان داد
(۰۰۰۱/۰p<).
نتیجه گیری: با توجه به نتایج این مطالعه پیشنهاد می شود این روش با سایر روشها مورد استفاده نیز مقایسه تا با اطمینان بیشتری مورد استفاده قرار گیرد.
بهزاد صدری، صدیقه ندری، بهزاد پوستی، هرمز محمودوند،
دوره ۹، شماره ۲ - ( ۶-۱۳۸۶ )
چکیده
Ø مقدمه: خونریزی حین عمل یکی از مهمترین عوارض در طی انواعی از جراحیها از جمله جراحی ستون مهره ها، جراحی پلاستیک مخصوصاً رینوپلاستی است. جهت کاهش این مشکل، تکنیک ها و داروهای زیادی استفاده می شود. در این مطالعه ما اثر پیش داروی کلونیدین خوراکی در ایجاد یک محدودۀ عمل تا حد امکان عاری از خون در بیماران تحت رینو پلاستی را مورد بررسی قرار داده ایم. Ø مواد و روش ها: این مطالعه یک کارآزمایی بالینی تصادفی دو سویه کور است که روی ۴۰ بیمار ASA-۱ کاندید عمل جراحی رینوپلاستی انتخابی تحت بیهوشی عمومی انجام گردیده است. بیماران بصورت تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. ۲۰ بیمار فقط دیازپام خوراکی mg/kg ۱/۰ و ۲۰ بیمار هم دیازپام mg/kg ۱/۰ و هم کلونیدینkg / gµ ۳ بصورت خوراکی ۹۰ دقیقه قبل از آمدن به اتاق عمل دریافت کردند. روش بیهوشی در هر دو گروه یکسان بود. خونریزی حین عمل با استفاده از یک سیستم نمره دهی ۴ تایی از ۱ معادل خونریزی شدید تا ۴، معادل بدون خونریزی و نیز میزان خون موجود در ساکشن و تعداد گازهای کاملاً خونی شده ارزیابی شد. این اطلاعات در پرسشنامه ثبت داده ها گردآوری شدند. تجزیه وتحلیل آماری با استفاده از آزمون تی نمونه ای مستقل تفاوت آماری معنی داری بین دو گروه نشان می داد (۰۰۱/۰p<). Ø یافته ها: متوسط سن افراد مورد مطالعه ۶ ±۹/ ۲۴ سال بود. متوسط تعداد گازهای خونی شده در گروهی که کلونیدین دریافت کرده بودند ۹/۰±۹/۱ ودر گروه دیگر ۱/۱ ±۶/۳ بود. متوسط حجم خون موجود در ساکشن در گروهی که کلونیدین دریافت کرده بودند ۲۸ ±۶۵ و در گروه دیگر ۳۰± ۱۲۵ میلی لیتر بود. اختلاف آماری معنی داری بین جنس و متوسط سن دو گروه وجود نداشت (۰۵/۰p<). Ø بحث و نتیجه گیری: پیش درمانی با کلونیدین خوراکی ۳ میکروگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن میزان خونریزی در رینو پلاستی را کاهش داده و رضایتمندی جراح را افزایش می دهد.
صدیقه ندری، سیروس کاظمی، مهران مرادی، هرمز محمودوند، رضوان احمدی رکن آبادی، امید علی پاپی،
دوره ۱۶، شماره ۱ - ( ۳-۱۳۹۳ )
چکیده
مقدمه: خونریزی حین اعمال جراحی یکی از مهمترین عوارض در طی انواع جراحی هاست. جهت کاهش این مشکل تکنیک‌ها و روش‌های مختلفی استفاده شده است. در این مطالعه، اثر پیش داروی کلونیدین خوراکی در ایجاد محدوده عمل تا حد امکان عاری از خون در بیماران تحت عمل تمپانوپلاستی را مورد بررسی قرار دادیم . بحث و نتیجه‌گیری: پیش درمانی با کلونیدین میزان خونریزی حین عمل تمپانوپلاستی را کاهش و میزان رضایتمندی جراح را افزایش می دهد. یافته‌ها: هیچ اختلاف آماری معناداری بین جنس و سن در دو گروه وجود نداشت. تغییرات همودینامیک در گروهی که کلونیدین دریافت کرده بودند نسبت به گروه شاهد کمتر بود. میزان خونریزی در گروهی که داروی کلونیدین دریافت کرده بودند ۶/۵۴ برابر نسبت به گروه شاهد کمتر و رضایتمندی جراح نیز ۶/۵۴ برابر در گروه کلونیدین بیشتر از گروه شاهد بود. تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از آزمون T مستقل، تفاوت آماری معنی داری بین دو گروه نشان داد. مواد و روشها: این مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی سه سوکور تصادفی روی ۸۸ بیمار کاندید عمل جراحی تمپانوپلاستی انجام گردید. بیماران به صورت تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. ۴۴ بیمار ۹۰ دقیقه قبل از رسیدن به اتاق عمل ۳۰۰ میکروگرم کلونیدین و ۴۴ بیمار دارونما دریافت کردند. روش بیهوشی در هر دو گروه یکسان بود. خونریزی حین عمل با استفاده از یک سیستم چهارتایی از ۰ = بدون خونریزی تا III = خونریزی شدید ارزیابی شد. رضایتمندی جراح از محدوده عمل جراحی و تغییرات همودینامیک بررسی و در پرسشنامه ثبت شدند.
هرمز محمودوند، عبدالحسن طلایی زاده، حجت الله شهبازیان،
دوره ۱۶، شماره ۱ - ( ۳-۱۳۹۳ )
چکیده
مقدمه: سرطان‌های کولورکتال بدخیم ترین و شایعترین سرطان دستگاه گوارش است که چهارمین سرطان شایع در سراسر دنیا می باشد. انتخاب نوع روش درمانی براساس مرحله بندی بیماری انجام می شود. در این پژوهش برآنیم تا با انجام مطالعه مداخله‌ای اثر شیمی درمانی کمکی را در میزان عود موضعی، متاستاز دوردست و نیز طول عمر ۳ ساله عاری از بیماری را در مبتلایان به کانسر مرحله II کولورکتال بررسی کنیم. مواد و روشها: در این مطالعه ۴۰ فرد مبتلا به کانسرهای کولورکتال مرحله II از سال ۸۶-۱۳۸۰ وارد مطالعه شدند که پس از انجام جراحی ، شیمی درمانی ادجوانت طبق رژیم درمانی FOLFOX۴ برای آنها انجام شد و هر ۳ ماه با استفاده از تومور مارکر، سونوگرافی و سی تی اسکن و نیز کولونوسکوپی از نظر عود موضعی و متاستاز بررسی گردیدند. نهایتاً در پایان سال سوم پس از شیمی درمانی میزان عود موضعی، متاستاز و بقای بیماران بررسی شد. بحث و نتیجه‌گیری: در این مطالعه شیمی درمانی کمکی درمرحله II کانسرکولورکتال باعث بقا کلی و بقا عاری از بیماری ۳ ساله قابل توجهی شده است. یافته‌ها: در این پژوهش ۴۰ بیمار مورد مطالعه قرارگرفتند که ۲۳ نفر مرد و مابقی زن بودند. پس از ۳ سال پیگیری، ۲ نفر عود موضعی ، ۷ نفر متاستاز دوردست داشتند. ۳۱ نفر از افراد مورد مطالعه پس از ۳ سال پیگیری نه دچار عود موضعی شدند و نه متاستاز دوردست داشتند ، به عبارت دیگر طول عمر ۳ ساله عاری از بیماری ۵/۷۷% بود.
حسین محمودوند، مژگان میرزایی، مهرداد خاتمی، هرمز محمودوند، فرناز خیراندیش، معصومه نیازی، مریم سپهوند، صدیقه ندری،
دوره ۲۱، شماره ۳ - ( ۸-۱۳۹۸ )
چکیده
| مقدمه: هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر ضد پروتواسکولکسی عصاره گیاه بلوط بر روی پروتواسکولکس های کیست هیداتید در شرایط In vitro و ex vivo می باشد. |
| مواد و روش ها: در این مطالعه کبد گوسفندان آلوده به کیست هیداتید از کشتارگاه شهرستان خرم آباد جمع آوری شده و پس از جداسازی پروتواسکولکس های کیست هیداتید، جهت بررسی اثر ضد پروتواسکولکسی گیاه بلوط در شرایط in vitro و ex vivo، غلظت های ۲۵۰، ۵۰۰ و ۱۰۰۰ میلی گرم بر میلی لیتر از عصاره گیاه بلوط را با سوسپانسیونی از پروتواسکولکس ها (۱۰۳ × ۱ در هر میلی لیتر) مجاور کرده و در زمان ۴۰-۵ دقیقه میزان مرگ و میر آنها محاسبه گردید. |
| یافته ها: یافته های in vitro مطالعه حاضر نشان داد که میزان کشندگی پروتواسکولکس ها پس از ۵ دقیقه مواجهه با غلظتmg/mL ۱۰۰۰ عصاره گیاه بلوط ۱۰۰ % بود. این در حالی است که در نتایج ex vivo، %۱۰۰ پروتواسکولکس ها پس از ۱۰ و ۲۵ دقیقه مواجهه به ترتیب با غلظت های ۱۰۰۰ و ۵۰۰ میلی گرم بر میلی لیتر عصاره بلوط از بین رفته بودند، که بیانگر این موضوع است که عصاره نیاز به زمان بیشتری برای نشان دادن اثرات ضد پروتواسکولکسی خود در شرایط ex vivo دارد (p< ۰,۰۵). |
| بحث و نتیجه گیری: علاوه بر این نتایج، مطالعه حاضر بیانگر آن است که عصاره گیاه بلوط دارای اثرات ضد پروتواسکولکسی قابل توجهی در شرایط in vitro و ex vivo می باشد بنابراین می توان با انجام آزمایشات تکمیلی از آن به عنوان داروی جایگزین جدید در هنگام جراحی هیداتید استفاده کرد. |
امیر کیهانی، ایرج شریفی، بهروز عزت پور، فاطمه ساکی فر، حسین محمودوند،
دوره ۲۶، شماره ۴ - ( ۸-۱۴۰۳ )
چکیده
مقدمه: هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر عصاره اتانولی گیاه پیاز تابستانه لرستانی (Nectaroscordeum koelzii) بر رشد و القای آپوپتوز در پروماستیگوت های لیشمانیا تروپیکا در شرایط آزمایشگاهی است.
مواد و روش ها: آزمون مهار رشد جهت ارزیابی اثرات عصاره بر روی رده های سلولی ماکروفاژ انسانی (THP-۱) و پروماستیگوت های سویه استاندارد لیشمانیا تروپیکا (MHOM/IR/۲۰۰۲/Mash۲) با استفاده از روش(۳-(۴,۵-dimethylthiazol-۲-yl)-۲,۵-diphenyltetrazolium bromide) MTT انجام گردید. ارزیابی فعالیت آنزیم شبه کاسپاز-۳ در پروماستیگوت با استفاده از کیت های سنجش فعالیت رنگ سنجی آنزیم کاسپاز-۳، براساس دستورالعمل های سازنده انجام شد.
یافته ها: عصاره اتانولی گیاه پیاز تابستانه لرستانی به طور معنی داری (۰۰۱/۰P<) میزان زنده ماندن پروماستیگوت لیشمانیا تروپیکا را با نیمه حداکثر غلظت بازدارنده (۵۰IC) ۷/۸۸ میکروگرم بر میلی لیتر را کاهش داد. یافته ها نشان داد که عصاره همچنین به طور معنی داری (۰۱/۰P <) فعال سازی آنزیم کاسپاز ۳ را افزایش داد. مقادیر نیمه حداکثر غلظت سمی (۵۰CC) عصاره اتانولی گیاه پیاز تابستانه لرستانی و گلوکانتیم بر سلولهای ماکروفاژ THP-۱ به ترتیب ۹/۴۹۶ میکروگرم بر میلی لیتر و ۲/۱۲۱۵ میکروگرم بر میلی لیتر بود.
بحث و نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر حاکی از اثرات بالقوه ضد لیشمانیایی عصاره اتانولی گیاز پیاز تابستانه لرستانی بر روی پروماستیگوت های لیشمانیا تروپیکا است، در حالی که القاء آپوپتوز می تواند یکی از مهمترین مکانیسم های سلولی اثرات ضد انگلی این عصاره باشد. نتایج همچنین نشان دهنده سمیت سلولی پایین این عصاره بر روی سلول های نرمال انسان بود. با این حال مطالعات بیشتر برای بررسی مکانیسم های سلولی دقیق تر مورد نیاز است. |
