یافته

---

مقدمه : تشخیص غده های مهاجم و یافتن مکان آنها در بیماران دچار هیپرپاراتیروئیدیسم موضوعی است که همیشه مورد توجه جراحان بوده است. تا دو دهه پیش این کار صرفاً با جستجوی کامل گردن توسط جراح امکان پذیر بود؛ اما در دهه های اخیر با عرضه شدن روشهای تصویربرداری بهتر نظیر سونوگرافی پیشرفته و اسکن های ایزوتوپیک پیشرفت قابل ملاحظه ای در این زمینه حاصل شده است. برای ارزیابی این روشها مطالعه ای طراحی و اجراء گردید. مواد و روشها : این یک مطالعه توصیفی گذشته نگر در بیماران مبتلا به هیپرپاراتیروئیدیسم اولیه است که طی سالهای ۱۳۶۸ تا ۱۳۷۷ در بیمارستانهای امام خمینی و دکتر شریعتی دانشگاه علوم پزشکی تهران تحت عمل جراحی پاراتیروئیدکتومی قرار گرفته اند. هدف از مطالعه ارزیابی حساسیت (sensitivity) و صحت (Accuracy ) تشخیص و تعیین محل غده (های) مهاجم توسط تجهیزات تصویربرداری موجود در مقایسه با یافته های حین عمل است. یافته ها : ۶۱ بیمار واجد شرایط مطالعه بودند (۱۱ نفر مرد ۱۸% و ۵۰ نفر زن ۸۲%). ۴۷ مورد آدنوم منفرد (۷۷%)، دو مورد آدنوم متعدد (۳%) و ۱۲ مورد هیپرپلازی (۲۰%) گزارش شده بود. اسکنMIBI برای ۲۴ بیمار انجام شده بود. حساسیت و صحت آن برای آدنوم منفرد به ترتیب ۷۰% و ۱۰۰% بود.نتیجه اسکن MIBI در تمام بیماران دچار هیپرپلازی و آدنوم متعدد که مورد بررسی قرار گرفتند،منفی کاذب بود. حساسیت اسکن Th-Tc برای آدنوم منفرد ۳/۳۳% بود. حساسیت سونوگرافی برای آدنوم ۵/۷۱% و برای هیپرپلازی ۴۰% محاسبه شد. صحت تشخیص در هر دو مورد ۱۰۰% بود.حساسیت و صحت تشخیص جراح، در حین عمل، برای آدنوم بترتیب ۱۰۰% و ۹۶% و برای هیپرپلازی ۳/۸۳% و ۱۰۰% بود نتیجه گیری : بر اساس نتایج بدست آمده قضاوت جراح با تجربه در تشخیص و تعیین محل غده (های) مهاجم در هیپرپاراتیروئیدیسم اولیه حساسیت و صحت بالاتری از نتایج تصویر برداری های موجود دارد که بخصوص در آدنوم متعدد و هیپرپلازی صدق می کند. بنابراین توصیه می گردد، هنوز هم به هنگام جراحی هیپرپاراتیروئیدیسم، تمام غدد بررسی شده و از جستجوی محدود با اتکا به یافته های تصویر برداری خود داری شود. گرچه با کسب تجربه روز افزون و عرضه تکنولوژیهای جدید نظیر( Radiotracing ) می توان هر روز انتظار نتایج بهتری از تصویر برداری داشت.

---

مقدمه: شکستگی های جابجا شده استخوان های ساعد (رادیوس و النا) در بزرگسالان معمولاً توسط جا اندازی باز شکستگی و فیکساسیون داخلی درمان می شوند. هدف این مطالعه بررسی نتایج فانکشنال این شکستگی ها بود. نتیجه گیری: ریداکشن اناتومیک و فیکساسیون داخلی روش استاندارد درمان شکستگی های با جابجایی هر دو استخوان رادیوس و النای ساعد در بالغین است. با در نظر گرفتن یافته ها به نظر می رسد توجه بیشتر به انجام حرکات ساعد به خصوص پرونیشن و تقویت عضلات ساعد بعد از عمل جراحی در بهبود فانکشنال بیمار به خصوص پرونیشن و قدرت Grip تاثیر بسزایی داشته باشد. یافته ها: پرونیشن ساعد در مقایسه با سوپینیشن و در مقایسه با اندام سالم طرف مقابل کاهش یافته بود. دامنه حرکات فلکشن و اکستنشن مچ و آرنج به سطح نرمال قبل از عمل برگشته بود. قدرت Grip در مقایسه با طرف مقابل کاهش پیدا کرده بود. در پرسشنامه (DASH) نتایج رضایتبخش بودند. مواد و روش ها: در این مطالعه طی مدت پنج سال تعداد ۵۲ بیمار که توسط جا اندازی باز رادیوس و النا و فیکساسیون داخلی توسط پلاکهای Dynamic compression plate (DCP) شماره ۵/۳ درمان شده اند مورد بررسی قرار گرفته اند. بعد از جراحی اندام به مدت یک هفته بی حرکت شده و سپس حرکات اکتیو آرنج و مچ دست و سپس تقویت عضلات ساعد بعد از دو ماه شروع شده است. مدت پیگیری ۱۸ ماه (۲۳-۱۱) بوده و بیماران از لحاظ دامنه حرکات ساعد و مچ دست و قدرت گریپ گرفتن دست بررسی شدند. نتایج فانکشنال توسط پرسشنامه DASH بررسی شدند.

---

مقدمه: عفونت با سویه‌های مولد شیگا توکسین اشریشیاکلی(STEC) علاوه بر ایجاد اسهال با عوارض وخیم ومرگ آوری چون سندروم اورمی‌همو لیتیک(HUS) همراه است. این در حالی است که روشهای تشخیصی این باکتریها مشکل بوده و اطلاع دقیقی از میزان بروز بیماری در ایران نیست.این مطالعه با هدف بررسی سویه‌های مولد شیگا توکسین اشریشیا کلی جدا شده از نمونه‌های ادرار و مدفوع به روش PCR در مبتلایان، انجام گرفت. مواد و روش ها: در این مطالعه که یک پژوهش بنیادی-کاربردی است، از بین ۵۰۰ نمونه‌های جمع آوری شده ۱۰۰ نمونه که با تستهای فیزیولوژیک بیشترین امکان وجود انواع O۱۵۷ درآنها وجود داشت، انتخاب شد وپس از استخراج DNA از کلنی های E.coliحاصل از کشت،واکنش Multiplex PCR برای ژنهای stx۲ وstx۱ انجام گرفت و محصول آن بر روی ژل آگارز الکتروفورز گردید و پس از رنگ آمیزی با اتیدیوم بروماید مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: در بین ۱۰۰ سویه جدا شده (مشکوک بهSTEC) تنها ۳ مورد (۳ درصد کل نمونه‌ها) از نظر ژنstx مثبت بودند که هر سه مورد مربوط به سویه‌های stx۲ بود. دو مورد آن مربوط به نمونه مدفوع ویک مورد مربوط به نمونه ادرار بود. نتیجه گیری: اگر چه ظاهراّ شیوع عفونت با سویه‌های STEC درایران بالا نیست؛ اما به دلیل بروز عوارض وخیمی چون HUS و کولیت هموراژیک از یک سو وعدم شناسایی این سویه‌ها با روش های مرسوم در آزمایشگاه‌های کشور از سوی دیگر، بکارگیری روشهای مولکولی به منظور شناسایی موارد مشکوک،حداقل در مراکز طبی کودکان، ضروری به نظر می‌رسد.

---

مقدمه: شکستگی های متافیزیال دیستال رادیوس از شایعترین شکستگیهای سیستم اسکلتی بوده و شیوع آن به علت افزایش شیوع استئوپروز در حال افزایش است. هدف از مطالعه حاضر بررسی روش جااندازی و پین گذاری بسته در درمان این نوع شکستگی است. بحث و نتیجه گیری: با در نظر گرفتن سادگی روش جراحی و تهاجم بافتی کم و عوارض کمتر نسبت به دیگر روشها، جااندازی بسته و پین گذاری روش درمانی مناسبی جهت استفاده در شکستگی های متافیزیال دیستال رادیوس بخصوص با خردشدگی دورسال میباشد. یافته ها: جااندازی خوب و قابل قبول از لحاظ پرتونگاری در۶۸ درصد موارد و نتایج عالی و خوب از لحاظ بالینی طبق معیار دمریت در ۸۴ درصد موارد بدست آمد. در هیچ موردی تغییر شکل آشکاری در اندام بعد از درمان بوجود نیامد و هیچ یک از عوارض بوجود آمده موجب تأثیر عمده ای در کارآیی کلی فرد نشدند. مواد و روش ها: در این مطالعه تعداد ۴۴ بیمارکه طبق تقسیم بندی یونیورسال در گروه ۲ و در تقسیم بندی اولدر ۲ و ۳ بودند، در طی ۳ سال مورد مطالعه قرار گرفتند. شکستگی بیماران تحت بیهوشی عمومی و با استفاده از فلوروسکوپی جااندازی بسته شده و توسط دو عدد پین فیکس شدند. نتایج درمان از لحاظ پرتونگاری با بررسی طول رادیال، زاویه رادیال و چرخش ولار و از لحاظ بالینی توسط معیار مدیفیه دمریت بررسی شد.

---

مقدمه: بر اساس استاندارد آب آشامیدنی نباید خورنده باشد، آبهای خورنده مواد اولیه لوله ها، اتصالات و شیر آلات شبکه های توزیع شهری و خانگی را در خود حل کرده و مشکلات عدیده بهداشتی، زیباشناسی و اقتصادی را در سیستم های آبی به وجود می آورند و در صورت لزوم خورندگی باید با هدف سالم سازی آب آشامیدنی و حفظ و ارتقاء سلامت و بهداشت شهروندان کنترل گردد. بنا براین تعیین پتانسیل خوردگی آب آشامیدنی با روشهای قابل اعتماد و قابل اجرا ضروری است .

مواد و روش‌ها: این تحقیق با هدف تعیین پتانسیل خورندگی یا رسوب گذاری آب آشامیدنی شبکه های توزیع شهر
خرم آباد با استفاده از اندیس های خوردگی انجام گرفت. در این تحقیق، مقدار اندیس های لانژلیه، رایزنر، خوردگی و پوکوریوس با تعیین پارامترهای درجه حرارت، سختی کلسیم، قلیائیت، کل جامدات محلول و pH در ۵۰ نقطه در شبکه توزیع در دو مرحله ودر فصول تابستان و پاییز محاسبه گردید .

یافته‌ها: نتایج روش اندیس های خورندگی، شامل اندیس های لانژلیه (۱۵۷/۰-)، رایزنر (۸۶/۷)، خوردگی (۶۲۶/۱۱) و پوکوریوس (۶۵/۷) آب شهر را در شرایط متمایل به خورندگی نشان می دهد .

بحث و نتیجه‌گیری: آزمون های آماری ضریب همبستگی و پیرسون و اسپرمن و t زوج بجز در چند مورد محدود، ارتباط معنی داری بین پارامترهای کیفی با اندیس های خوردگی را نشان می دهد. نتایج روش های خوردگی، اندیس لانژلیه، اندیس رایزنر، اندیس خورندگی و پوکوریوس آب آشامیدنی شهر را در شرایط متمایل به خورندگی نشان می دهد .

---

مقدمه: خوردگی می‌تواند باعث آسیب‌های اقتصادی، کاهش عمر مفید تأسیسات آبرسانی و بیماری در مصرف کنندگان گردد. لذا هدف از این تحقیق، بررسی پتانسیل خورندگی و رسوب گذاری منابع آب شرب شهرستان نورآباد لرستان می‌باشد.
مواد و روش ها: این مطالعه از نوع توصیفی مقطعی بوده که طی فصول پاییز و زمستان از ۷‌حلقه چاه و ۲‌مخزن تأمین آب شرب شهرستان نورآباد نمونه برداری صورت گرفت. بدین منظور پارامترهای pHs،pH ، درجه حرارت، سختی کلسیم، قلیاییت کل و TDS اندازه‌گیری و بر اساس مقدار آن‌ها، چهار اندیس خوردگی شامل لانژلیه، رایزنر، تهاجمی و پوکوریوس تعیین شدند.
یافته ها:  نتایج این بررسی نشان داد که شاخص لانژلیه، رایزنر، پوکوریوس و تهاجمی در فصول مورد بررسی به ترتیب در محدوده ۰/۰۷+ تا ۰/۶۱+، ۷/۴۴ تا ۸/۰۶، ۶/۹ تا ۷/۲۵ و ۱۱/۳۸ تا ۱۱/۹ می‌باشد. بر اساس شاخص‌های رایزنر، پوکوریوس و تهاجمی تمامی منابع تأمین آب شرب شهرستان نورآباد خورنده بوده به‌طوری‌که بر اساس شاخص لانژلیه همه منابع تأمین آب شرب شهرستان نورآباد از نوع رسوب‌گذار بود.
بحث و نتیجه گیری: بررسی شاخص‌های مربوطه نشان می‌دهد که آب آشامیدنی شهر نورآباد خورنده بوده و لذا بایستی کیفیت آب موجود در شبکه توزیع به‌طور مستمر مورد پایش قرار گرفته و اقدامات لازم در زمینه کنترل خوردگی اعمال نمود. بهترین راهکارهای قابل اجرا در مورد سیستم آبرسانی شهر نورآباد برای کاهش خورندگی آب، کنترل مداوم pH و مکانیسم کلرزنی و همچنین استفاده از لوله‌ها و تأسیسات مقاوم به خورندگی می‌باشند.