۱۴ نتیجه برای التهاب
دکتر عباس صارمی، محمد پرستش،
دوره ۱۲، شماره ۲ - ( ۱۲-۱۳۸۹ )
چکیده
التهاب سیستمیک با کاهش کارکرد ریوی در افراد چاق همراه است. اینکه تمرین هوازی در افراد چاق با بهبود التهاب سیستمیک و کارکرد ریوی همراه است روشن نمی‌باشد. هدف مطالعه حاضر بررسی اثر ۱۲ هفته تمرین هوازی بر سطح سرمی پروتئین واکنشگر C و عملکرد ریوی در افراد چاق بود.
بحث و نتیجه گیری: تمرین هوازی منجر به بهبود شاخص‌های چاقی و عملکرد ریوی در مردان چاق میشود و این بهبودی با سطوح کاهش یافته پروتئین واکنشگر C همراه است
یافته ها: در سطح پایه افراد چاق نسبت به افراد با وزن طبیعی دارای سطوح بالاتر پروتئین واکنشگر C و کارکرد ریوی ضعیف تر بودند (۰۵/۰p<). بعد از ۱۲ هفته تمرین هوازی وزن بدن، دور کمر، چربی احشایی، کل چربی شکمی و پروتئین واکنشگر C کاهش یافت (۰۵/۰ p <). در مقابل، شاخص‌های عملکرد ریوی متعاقب برنامه تمرین هوازی بهبود یافت (۰۵/۰ p <).
مواد و روش ها: بیست و سه مرد چاق (سن: ۹/۳±۱۹/۴۶ سال، نمایه توده بدنی: ۸۷/۰±۶۴/۳۱ کیلوگرم بر متر مربع) به طور تصادفی به گروه‌های تمرین هوازی (۱۲ نفر) و کنترل (۱۱ نفر) تقسیم شدند. همچنین یک گروه کنترل با وزن طبیعی (۹ نفر) برای مقایسه در سطح پایه فراخوانده شد (سن: ۱/۴±۳۶/۴۵ سال، نمایه توده بدنی: ۴۵/۰±۶۳/۲۴ کیلوگرم بر متر مربع). برنامه تمرین هوازی سه جلسه در هفته به مدت ۱۲ هفته بود. ترکیب بدنی (سی تی اسکن)، شاخص التهابی و کارکرد ریوی قبل و بعد از مداخله اندازه‌گیری شد.
ابوالفضل زنده‌دل ، فردوس جهانمردی ، خاطره عنبری ، مجتبی گرجی ،
دوره ۱۴، شماره ۱ - ( ۳-۱۳۹۱ )
چکیده
مقدمه: آنمی یکی از مشکلات شایع جهان و ایران است و همچنین آنمی فقر آهن شایعترین مشکل کم خونی تغذیه ای در دنیا است. مطالعه زیر با توجه به شیوع بالای آنمی فقر آهن و وابستگی شدت آن با سطح فرهنگی-اقتصادی هر منطقه برای دستیابی به آمار شیوع و برنامه‌ریزی و درمان، طراحی و اجرا گردیده است.
بحث و نتیجه‌گیری: با توجه به شیوع بالای آنمی فقر آهن در جامعه مورد پژوهش، توجه به مداخلات ارتقایی و پیشگیرانه و برنامه‌های آموزشی جامع در این زمینه ضروری به نظر می‌رسد.
یافته‌ها: از کل افراد مبتلا به آنمی شرکت کننده در مطالعه ۴/۴۴% بیماران مبتلا به آنمی فقر آهن بودند. شیوع آنمی فقر آهن در زنان ۳/۵۲% و در مردان ۶/۲۲% بود. ۹/۶۰% افراد ۱۵-۴۹ سال و۵/۲۴% افراد بالای ۴۹ سال مبتلا به آنمی فقر آهن بودند. بین سن و جنس و آنمی فقر آهن ارتباط آماری معنی‌داری دیده شد(۰۰۴/۰=p). بین سابقه مصرف داروهای ضد التهاب غیر استروییدی (NSAIDs) و بروز آنمی فقر آهن ارتباط آماری معنی‌داری دیده نشد(۳۳/۰=p).
مواد و روش‌ها: این مطالعه به صورت مقطعی و با روش سرشماری صورت گرفته است.کلیه بیماران بالغی که با علائم و نشانه های آنمی به کلینیک داخلی بیمارستان شهدای عشایر خرم آباد مراجعه کردند، تحت بررسی CBC و ایندکس‌های RBC قرار گرفتند.سپس همه افرادی که میزان هموگلوبین خون آنها در محدوده تعریف آنمی بود به عنوان نمونه پژوهش وارد مطالعه شدند. برای تمامی این بیماران سنجش سطح آهن، فریتین سرم وTIBC صورت گرفت و پرسش نامه ای برای هرکدام تکمیل شد. سپس نتایج از نظر آماری بررسی شد.
مریم سادات میرآقاجانی، احمد اسماعیل زاده، مژگان مرتضوی، مریم میرلوحی، لیلا آزادبخت،
دوره ۱۵، شماره ۱ - ( ۲-۱۳۹۲ )
چکیده
مقدمه: نفروپاتی یکی از عوارض معمول دیابت است و از علل عمده ناتوانی و مرگ در این بیماران محسوب می شود. هدف این مطالعه بررسی اثرات مصرف شیر سویا بر التهاب، انعقاد و استرس اکسیداتیو در بیماران دیابتی نوع دومبتلا به نفروپاتی است.
مواد و روش‌ها: این کارآزمایی بالینی متقاطع تصادفی کنترل شده، بر روی بیماران دیابتی نوع دو مبتلا به نفروپاتی انجام شد. این مطالعه دو مرحله مداخله هر کدام به مدت چهار هفته و یک مرحله آبگیری به مدت دو هفته داشت. بیماران به صورت تصادفی یک رژیم غذایی حاوی شیر سویا یا رژیم غذایی حاوی شیر گاو را به مدت چهار هفته مصرف نمودند.
بحث و نتیجه‌گیری: مصرف شیر سویا به مدت چهار هفته می تواند موجب کاهش سطح D-dimer در بیماران دیابتی نوع دو مبتلا به نفروپاتی شود.
یافته‌ها: مصرف شیر سویا در مقایسه با مصرف شیر گاو در بیماران نفروپاتی دیابتی موجب کاهش معنی داری در سطح D-dimer، شاخص تشکیل و تخریب فیبرین، گردید. این معنی داری حتی پس از تعدیل عامل مخدوشگر (میزان دریافت کربوهیدرات) باقی ماند. مصرف شیر سویا اثر معنی داری بر سطح فاکتورهای التهابی و استرس اکسیداتیو مالون نداشت.
سید محمد هادی امامت، پروین میرمیران، آزیتا حکمت دوست،
دوره ۱۸، شماره ۱ - ( ۲-۱۳۹۵ )
چکیده
مقدمه: شیوع بیماری کبد چرب غیر الکلی به‌طور جهانی افزایش یافته و در جمعیت عمومی جهان ۲۴-۱۰% می‌باشد. مقاومت به انسولین و تجمع چربی در سلول‌های کبدی در پاتوژنز این بیماری نقش مؤثری دارند. اخیراً استفاده از آنتی‌اکسیدان‌ها در پیشگیری و درمان بیماریها مورد توجه قرار گرفته است. کوئرستین، آنتی‌اکسیدانی از گروه فلاونوئیدهاست. مطالعه مروری حاضر با هدف بررسی اثر کوئرستین بر بیماری کبد چرب غیر الکلی انجام گرفته است.
مواد و روش ها: با استفاده از کلید واژه‌های NAFLD، antioxidant، quercetin، insulin resistance، liver activity، lipidو inflammation. جستجو در پایگاههای اینترنتی Pubmed، Sciencedirect، Scopus وgoogle scholar صورت گرفت. در نهایت از بین مقالات جستجو شده، ۲۰ مقاله کامل و ۱۲ چکیده که مطابقت موضوعی با هدف مطالعه حاضر داشتند، بررسی شد.
یافته‌ها: کوئرستین علاوه بر خواص ذاتی آنتی‌اکسیدانی، ویژگی‌هایی در زمینه کاهش معنی دار التهاب، کاهش سطح چربی‌های سرمی و تجمع چربی کبدی، کاهش مقاومت به انسولین از طریق افزایش فعالیت آنزیم هگزوکیناز، افزایش محتوای گلیکوژن عضلانی و کبدی، افزایش فسفریلاسیون و فعال سازی گیرنده‌های انسولینی، ارتقای کارکرد کبدی و کاهش آنزیم‌های ترانس آمیناز کبدی سرم و جلوگیری از تولید فاکتورهای فیبروزه کننده کبد را نیز دارا می‌باشد.
بحث و نتیجه گیری: با توجه به اثرات آنتی‌اکسیدانی، ضد التهابی، هیپولیپیدمیک، افزایش حساسیت به انسولین و ضد فیبروزی کوئرستین در مطالعات سلولی و حیوانی، استفاده از آن ممکن است سبب پیشگیری و بهبود کبد چرب غیر الکلی در انسان نیز بشود.
صفورا دهقان، علی نعمتی، پوران اردلان،
دوره ۲۱، شماره ۲ - ( ۶-۱۳۹۸ )
چکیده
| مقدمه: یکی از جنبه های مهم در نانو فناوری تولید نانو مواد با اندازه، خصوصیات شیمیایی و ابعاد قابل کنترل در زیست شناسی است. بنابراین می توان گفت که هدف از نانو فناوری کنترل تک تک اتم ها و مولکول ها می باشد. امروزه مشخص شده است که نانو ذرات قادر به از بین بردن سلول های سرطانی بدون اثرات جانبی در سلول های طبیعی هستند. سرطان سلول های کبدی پنجمین سرطان رایج در جهان و سومین عامل مرگ و میر سرطان در دنیا محسوب می شود. هدف از پژوهش حاضر بررسی خصوصیات ضد التهابی نانوذرات نقره سنتز شده به روش سبز توسط گیاه تاج خروس بر روی سلول های سرطانی کبد Hep G۲ است. |
| مواد و روش ها: مطالعات انجام گرفته در پژوهش حاضر شامل آزمایشات In vitro بود. اثر ضد التهابی نانوذرات نقره تولید شده با استفاده از گیاه تاج خروس با تکنیک Real-time PCR و سنجش بیان ژن های IL-۱b و IL-۱۰ در غلظت های ۵۰ ، ۱۰۰ و ۲۰۰ میکروگرم بر میلی لیتر ارزیابی گردید. |
| یافته ها: یافته های به دست آمده از بیان ژن نشان داد که نانو ذرات نقره تولید شده با استفاده از گیاه تاج خروس اثر ضد التهابی خود را با کاهش بیان ژن پیش برنده التهاب IL-۱b در سطح معنی داری ۰۰۱/۰P< و افزایش بیان ژن ضد التهابی IL-۱۰ در سطح معنی داری ۰۰۱/۰P< اعمال می کند. |
| بحث و نتیجه گیری: براساس نتایج این تحقیق نانو ذرات نقره سنتز شده از گیاه تاج خروس دارای خصوصیات ضد التهابی بوده و سبب کاهش بیان ژن پیش برنده التهاب IL-۱b در حد معنی دار شده است. همچنین بیان ژن IL-۱۰ به صورت معنی دار افزایش یافته است. با توجه به این ویژگی ها احتمالا استفاده از این نانوذرات پس از مطالعات تکمیلی می تواند به عنوان داروی مکمل در درمان سرطان و دیگر کاربرد های زیست پزشکی پیشنهاد شود. |
ابوالفضل جعفرزاده باغان، مقصود پیری، محمد علی آذربایجانی،
دوره ۲۱، شماره ۳ - ( ۸-۱۳۹۸ )
چکیده
| مقدمه: هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر چهار هفته تمرین ورزشی اختیاری و اجباری در دوران نوجوانی بر رفتار شبه اضطراب و تاثیر آن بر میزان بیان ژن عوامل التهابی در مخچه است. |
| مواد و روش ها: به منظور انجام آزمایش، ۴۰ سر رت نر به صورت تصادفی به ۵ گروه کنترل(C)، جدا شده از مادر (MS)، جدا شده از مادر و ورزش اختیاری (MS+RW)، جدا شده از مادر و ورزش اجباری (MS+TM) و جدا شده از مادر و داروی فلوکسیتین (MS+flx) تقسیم شدند. به استثنای گروه کنترل رت های سایر گروه ها از روز ۲ پس از تولد تا روز ۱۴ پس از تولد به مدت ۱۸۰ دقیقه از مادرشان جدا شدند. سپس آزمودنی ها به صورت ۴ تایی تا روز ۲۸ در قفس نگهداری شدند. گروه های تمرین و دارو از روز ۲۸ با اختیاری (چرخ گردان) تمرین اجباری (تردمیل) و دارو (فلوکسیتین) تیمار شدند. در روز ۶۰ رفتارهای شبه اضطرابی به وسیله آزمون رفتاری EPMارزیابی شد. میزان بیان ژن عوامل التهابی در بافت مخچه نیز اندازه گیری شد. |
| یافته ها: نتایج ما نشان داد ورزش اختیاری توانست بطور معنی داری و بهتر ار ورزش اجباری رفتارهای شبه اضطراب ناشی از استرس جداسازی از مادر را خنثی نموده و بیان ژن عوامل التهابی در مخچه را کاهش دهد. |
| بحث و نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان داد ورزش اختیاری می تواند به عنوان روش درمانی غیردارویی برای اختلالات ذهنی و روانی همچون اضطراب مفید باشد. |
محمد مهدی مدنی، بهرام عابدی،
دوره ۲۳، شماره ۰ - ( ۸-۱۴۰۰ )
چکیده
| مقدمه: چاقی با یک التهاب مزمن همراه است که در بروز اختلالات متابولیک یا مقاومت انسولینی نقش اساسی دارد. هدف این تحقیق، بررسی تأثیر ۸ هفته تمرین هوازی به همراه مکمل کورکومین بر عوامل پیش التهابی در مردان چاق بود. |
| مواد و روش ها: ۲۰ مرد چاق در محدوده سنی ۳۰ تا ۴۰ سال به صورت هدفمند انتخاب شده و به طور تصادفی به دو گروه مساوی تجربی (مکمل) و کنترل (دارونما) تقسیم شدند. گروه تجربی به مدت هشت هفته در یک برنامه تمرینات هوازی با شدت متوسط (۷۰-۶۰ درصد حداکثر ضربان قلب)، سه جلسه در هفته و هر جلسه حدود ۶۰ دقیقه شرکت کردند. همزمان روزانه ۵۰۰ میلی گرم کورکومین به صورت کپسول و گروه دارونما مصرف کردند. گروه کنترل نیز، دارونما (آرد برنج) مصرف کردند. قبل و پس از مداخله تمرین و مکمل گیری، از کلیه آزمودنی ها در شرایط ۱۰ ساعت ناشتایی خونگیری به عمل آمد. شاخص های التهابی شامل TNFα، IL-۱β و BDNF به روش الایزا مورد ارزیابی قرار گرفت. داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس تجزیه و تحلیل شد (۰۵/۰>P). |
| یافته ها: نتایج نشان داد هشت هفته تمرینات هوازی همراه با مکمل گیری کورکومین علاوه بر بهبود ترکیب بدنی، باعث کاهش معنادار در مقادیر TNFα (۰۰۰۱/۰=P) و IL-۱β (۰۰۰۱/۰=P) و نیز افزایش معنادار در مقادیر BDNF (۰۰۰۱/۰=P) در مردان چاق می شود. |
| بحث و نتیجه گیری: یافته های این مطالعه نشان می دهد مکملگیری کورکومین همراه با انجام تمرینات هوازی با شدت متوسط می تواند منجر به بهبود شرایط التهابی در مردان چاق گردد. |
سعید پیرمرادی، محمد درویش خادم، حامد اسمعیل لشگریان،
دوره ۲۳، شماره ۰ - ( ۸-۱۴۰۰ )
چکیده
مقدمه: همه گیری کووید ۱۹ از زمانی که برای اولین بار در اواخر سال ۲۰۱۹ کشف شد، تأثیر زیادی بر سلامت انسان در سراسر جهان گذاشته است. در حال حاضر روش دارویی و درمانی خاصی برای درمان این بیماری کشف نشده است. از سوی دیگر، التهاب بیش از حد ناشی از ترشح بالای سیتوکین ها در بیماران کووید-۱۹ منجر به عوارض کشنده از جمله نارسایی اندام ها و مرگ می شود. بدین منظور برای درک بهتر پاتوفیزیولوژی این ویروس، دانشمندان سعی دارند از روش‌های مختلفی مانند بررسی برخی داروهای ضد التهابی دردسترس یا ارزیابی In silico ترکیبات بازدارنده به عنوان مهارکننده‌های رسپتور اینترلوکین ۶ (IL-۶R) برای تعدیل بخشهایی از سیستم ایمنی استفاده کنند.
مواد و روش ها: در این بررسی پس از طراحی In silico، بین لیگاندهای مهارکننده با IL-۶R داکینگ صورت گرفت. پس از آن، لیگاند مناسب برای سمیت و آلرژی و پیش‌بینی ADME (جذب، توزیع، متابولیسم و دفع) مورد ارزیابی قرار گرفت.
یافته ها: نتایج داکینگ مولکولی نشان داد که بین قسمتهای غیر قطبی ترکیب لیگاند مهاری طراحی شده عمدتا با بخشهایی از پروتئین IL-۶R مشتمل بر آمینواسیدهای ,Arg۱۱۸ Thr۱۲۰ وser۱۲۲ برهمکنش هیدروژنی صورت گرفته است. همچنین آمینواسیدهای Ser۱۲۲, Arg۱۱۸ Trp۱۱۵, Glu۹۶,Thr۱۲۰, Pro۱۲۱, ,Val۹۳, Pro۹۴,Thr۱۲۵، برهم کنشهای استری را نشان میدهند.
بحث و نتیجه گیری: نتایج داکینگ نشان داد که از بین صد لیگاند مورد بررسی، لیگاند [۰۳] unknown (۲۴) دارای انرژی اتصالی مناسب تری(-۱۱۴,۶۴۸) با IL-۶R نسبت به بقیه لیگاندها دارد و این سطح انرژی بیانگر برهمکنش مطلوب بین این ترکیب مهاری طراحی شده با IL-۶R از طریق آمینو اسیدهایSer۱۲۲, Arg۱۱۸ Trp۱۱۵, Glu۹۶,Thr۱۲۰, Pro۱۲۱, ,Val۹۳, Pro۹۴ وThr۱۲۵ دارد. به منظور اثبات میزان اثر مهاری این لیگاند روی IL-۶R مطالعات بالینی نیاز می باشد.
علی عابدی، محسن غفرانی، هادی اکبری،
دوره ۲۳، شماره ۰ - ( ۸-۱۴۰۰ )
چکیده
زمینه و هدف: امروزه، مولتیپل اسکلروزیس (ام.اس) شایعترین بیماری عصبی در بین بزرگسالان جوان است. از فعالیت بدنی به عنوان مهمترین عامل پیشگیری از بروز بیماریها و داشتن زندگی سالم یاد میشود. اگرچه پیشرفت در داروهای اصلاح کننده بیماری ام.اس به ایجاد ثبات در بیماری و افزایش امید به زندگی کمک کرده است، اما در بیشتر بیماران ام.اس با گذشت زمان، علائم بیماری وخیم‌تر میشود. در این زمینه، برنامه‌های ورزش بدنی به عنوان ابزاری ایمن و قابل تحمل در نظر گرفته میشود. هدف از این مطالعه انجام یک بررسی سیستماتیک از تأثیرات تمرین ورزشی بر برخی از فاکتورهای پیشالتهابی و ضدالتهابی در افراد مبتلا به ام.اس بود.
روش تحقیق: در این مطالعه جستجوی مقالات مرتبط با در نظر گرفتن واژه‌های کلیدی در پایگاههای تخصصی پابمد (PubMed)، ساینسدایرکت (Sciencedirect)، اسکوپوس (SCOPUS) و وب آف ساینس (WEB OF SCIENCE) به زبان انگلیسی و پایگاههای اطلاعاتی جهاد دانشگاهی، مگ ایران و ایران داک به زبان فارسی انجام شد. شرایط ورود به مطالعه شامل: فارسی یا انگلیسی بودن زبان مقاله، در دسترس بودن متن کامل مقاله، بازه زمانی موردنظر، بررسی اثر فعالیت بدنی منظم در مبتلایان به ام.اس، ارزیابی فاکتورهای پیشالتهابی و ضدالتهابی مورد نظر و شرایط خروج از مطالعه استفاده از روش‌ها و مداخلات دیگری مانند بکارگیری از دارو به جز داروهای معمول یا مکمل درطول دوره تمرینی بود.
یافته‌ها: از ۴۰۸ مقاله دریافت شده از پایگاههای اطلاعاتی داخلی و خارجی در ۲۰ سال اخیر و پس از اعمال متغیرهای ورودی و خروجی، تعداد ۱۹ مقاله مرور شدند. برای ارزیابی کیفیت مطالعات انجام شده از مقیاس پایگاه شواهد اطلاعاتی پدرو(PEDro) استفاده شد. در مطالعات بررسی‌شده از تمرینات هوازی یا استقامتی (۶ مطالعه)، مقاومتی (۵ مطالعه)، ترکیبی (۸ مطالعه) به کار رفته است. از بین فاکتورهای التهابی و ضدالتهابی، فاکتور نوروتروفیک مشتق از مغز (BDNF) در یازده مطالعه (۹/۵۷ درصد) و اینترلوکین۱۷ (IL-۱۷) در هشت مطالعه (۱/۴۲ درصد)، پرکاربردترین شاخص‌ها بودند.
نتیجه‌گیری: اگرچه مداخلات از قبیل ورزش سبب بهبود نتایج عملکردی و بالینی بیماران مبتلا به ام.اس شده است، اما ممکن است این پیشرفت‌ها تنها ناشی از تغییر در سطح سایتوکاین‌ها یا نشانگرهای التهابی نباشد. ورزش یک گزینه جایگزین قابل دسترسی است که نه تنها منجر به افزایش التهاب یا شدت بیماری نمی‌شود بلکه با کاهش خطر ابتلاء به اختلالات ثانویه و محدودیت‌های مربوط به مشارکت در جامعه به این بیماران کمک شایانی می‌کند.
سعید زرگری، عباس بهاری، محمد تقی گودرزی، مینو محمودی، رضا ولدان،
دوره ۲۳، شماره ۵ - ( ۱۱-۱۴۰۰ )
چکیده
| مقدمه: سرطان معده دومین بدخیمی شایع و عامل اصلی مرگ و میر در کشور است. با در نظر گرفتن آمار جهانی این ارقام بسیار نگران کننده بوده و اهمیت مطالعات در حوزه سرطان معده را برجسته می‌کند. از آنجایی که سال‌هاست نقش التهاب مزمن در ایجاد سرطان به خصوص سرطان‌های مرتبط با عفونت مانند سرطان معده مشخص شده است، تمرکز بر مولکول‌های دخیل در این فرآیندها می‌تواند راهگشا باشد. در این میان Toll-like-receptors (TLRs) بزرگترین خانواده گیرنده الگوهای مولکولی مرتبط با التهاب بوده و تاثیر جهش‌های ایجاد شده در TLR۲ و TLR۴ در پاتولوژی سرطان معده مشخص شده است. با در نظر گرفتن مطالعات پیشین و نقش عمده TLR۴ و TLR۲ در فرآیندهای التهابی پیش بدخیمی، در این مطالعه نیز در دو مرحله‌ی آزمایشگاهی و بیوانفورماتیکی به بررسی جهش موجود در توالی ژن های مذکور و ارتباط آن با سرطان معده پرداخته شده است. |
| مواد و روش ها: در این مطالعه تعداد ۳۰ نمونه بافت سرطان معده آلوده به هلیکوباکترپیلوری جمع آوری شد و پس از استخراج DNA، با استفاده از روش‌های تعیین توالی سنگر و پیش بینی بیماری توسط SIFT، PolyPhen وضعیت پاتوژنی آنها بررسی شد. همچنین توسط PyMOL مدل سازی سه بعدی رسپتور- لیگاند (قبل و بعد از جهش) انجام شد. |
| یافته ها: داده‌ها جهش هتروزیگوتc,۱۰۶۱A>G در اگزون سوم ژن کد کننده‌ی TLR۴ را نشان دادند. با مدل سازی سه بعدی پروتئین مربوطه دارای این جهش نیز مشخص شد که ناحیه‌ی متأثر از جهش خارج از منطقه‌ی میانکش گیرنده مورد بررسی با LPS بوده و بنابراین پاتوژن نمی‌باشد. |
| بحث و نتیجه گیری: در مجموع نتایج این پژوهش نشان داد که جهش های اتفاق افتاده بر روی دو ژن مهم سیستم تشخیص الگو در نمونههای سرطانی ایران ارتباط عملکردی با این دو پروتئین نداشته است. |
ابوالفضل عباس‌زاده، فرشید ترک‌زبان، محمودرضا مرادخانی، ستایش فرهادی، امین حسنوند،
دوره ۲۴، شماره ۱ - ( ۲-۱۴۰۱ )
چکیده
مقدمه: دردهای نوروپاتیک از مهمترین پیامدهای آسیب عصبی هستند که با تظاهرات مختلف از جمله هایپرآلژزیا و آلودینیا نمایان می‌گردند. هدف مطالعه حاضر بررسی اثر مصرف همزمان اپالرستت و سیتاگلیپتین در کاهش توسعه درد موجود در مدل درد نوروپاتیک CCI در رت از طریق مسیرهای ضد التهابی و آنتی اکسیداتیو می باشد.
مواد و روش ها: جهت انجام آزمایش ۵۰ سر رت نر به ۵ گروه تقسیم شدند: گروه اول: شاهد، گروه دوم: CCI، گروه سوم: CCI+اپالرستت با دوز mg/kg ۱۰۰، گروه چهارم: CCI+سیتاگلیپتین با دوز mg/kg ۱۰، گروه پنجم: CCI+اپالرستت با دوز mg/kg ۱۰۰+سیتاگلیپتین با دوز mg/kg ۱۰. تست های رفتاری حیوانات در روزهای ۴، ۷ و ۱۴ پس از جراحی انجام گردید و با نمونههای نخاعی تهیه شده در روز ۱۴، فاکتور های التهابی و اکسیداتیو بررسی گردید.
یافته ها: نتایج مطالعه ما نشان داد که تزریق همزمان این دو دارو در گروه ۵ نسبت به گروه های ۳ و ۴ بیشترین اثر نوروپروتکتیو را دارا می باشد. نتایج پاسخ‌های دینامیک به تحریکات مکانیکی در روز چهاردهم نشان داد که در گروه های سوم و چهارم تفاوت معناداری ایجاد نگردید، ولی در گروه پنجم تفاوت معناداری در همه فاکتورها مشخص گردید. نتایج نشان داد که مصرف توأم اپالرستت و سیتاگلیپتین سبب کاهش سطح TNF-α، IL-۶ و MDA و نیز افزایش سطح GPx می شود. |
بحث و نتیجه گیری: مصرف همزمان اپالرستت و سیتاگلیپتین می تواند به عنوان داروهای موثر و ایمن برای درمان درد نوروپاتیک با مهار قدرتمند فاکتورهای التهابی و استرس اکسیداتیو باشند.
|
امین قنبریانی گندم بانی، محمد فتحی، رحیم میرنصوری، الهام گودرزی،
دوره ۲۶، شماره ۲ - ( ۴-۱۴۰۳ )
چکیده
مقدمه: فعالیت بدنی با اثرات ضدالتهابی و آنتی‌اکسیدان می‌تواند نقش مهمی در سلامتی این افراد داشته باشد؛ بنابراین هدف تحقیق حاضر بررسی تأثیر تمرین مقاومتی و مصرف کورکومین بر شاخص‌های التهابی و استرس اکسیداتیو در مردان چاق بود.
مواد و روش ها: مطالعه حاضر یک مطالعه نیمه‌تجربی است. جامعه مورد مطالعه مردان چاق در دامنه سنی ۳۸ تا ۴۳ سال است. حجم نمونه مورد مطالعه ۴۰ نفر برآورد شد که افراد به‌صورت تصادفی بلوکی با استفاده از جدول اعداد تصادفی در ۴ گروه ۱۰ نفره طبقه‌بندی شدند. برنامه تمرینی به مدت ۸ هفته و هر هفته ۳ جلسه اجرا شد. مکمل کورکومین به میزان ۸۰ میلی‌گرم مصرف شد. نمونه‌گیری خونی قبل و بعد از آخرین جلسه از آزمودنی‌ها به عمل آمد. جهت آنالیز داده‌ها از آزمون آنالیز واریانس یک‌طرفه، آزمون t زوجی و آزمون تعقیبی توکی در سطح معنی‌داری ۰۵/۰ استفاده شد.
یافته ها: میزان آنزیم کاتالاز در گروه‌های تمرین مقاومتی (۰۱۲/۰=P)، مکمل کورکومین (۰۳۲/۰=P) و گروه تمرین مقاومتی به همراه مصرف کورکومین (۰۰۱/۰> P) با افزایش معنی‌دار همراه بود؛ ولی در گروه کنترل معنی‌دار نبود (۹۹۱/۰=P). همچنین میزان مالون‌دی‌آلدئید، اینترلوکین ۶، پروتئین واکنشگر C و فاکتور نکروزدهنده تومور-آلفا در گروه‌های تجربی نیز با کاهش معنی‌دار همراه شد (۰۵/۰> P) که این تغییرات در گروه کنترل معنی‌دار نبود (۰۵/۰<P).
بحث و نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده می‌توان گفت احتمالاً مصرف کورکومین به دلیل اثرات آنتی‌اکسیدانی قوی که دارد و ترکیب آن با تمرین مقاومتی می‌تواند در جهت سرکوب التهاب ناشی از چاقی مؤثر واقع شود. |
فاطمه شیراوند، صبا حسنوند، ابوالفضل جبارپور، محبوبه سهل آبادی، مجتبی خاکساریان،
دوره ۲۶، شماره ۳ - ( ۷-۱۴۰۳ )
چکیده
| مقدمه: بیماری‌های عصبی مجموعه‌ای از اختلالات ناشی از تخریب و مرگ نورون‌ها می‌باشند. آنها از نظر بالینی با هم تفاوت دارند و می‌توانند به شکل‌های مختلفی ظاهر شوند. شواهد نشان میدهند که التهاب یک عامل مهم در آسیب‌شناسی برخی بیماری‌های شایع نورولوژیک (عصبی) از جمله بیماری آلزایمر پارکینسون، ام‌اس و بیماری‌های شایع روان‌پزشکی نظیر افسردگی، اختلال دوقطبی و اختلال وسواس فکری- عملی (OCD) است. یکی از مداخلات مؤثر و جدید tDCS است که باعث تعدیل فعالیت سیستم عصبی مرکزی میشود. این روش تحریک غیرتهاجمی مغز، باعث تغییراتی در پاسخ‌های التهابی میشود. هدف این مطالعه بررسی اثرات tDCS بر بیماری‌های عصبی ناشی از التهاب عصبی است. با وجود اینکه التهاب نقش برجسته‌ای در ایجاد بیماری‌های عصبی دارد اما هنوز درمان کارآمد و ایمن برای کنترل فرآیندهای التهابی در این بیماریها وجود ندارد. از طرفی با توجه به اینکه برخی از فرآیندهای التهابی در سیستم عصبی مفید است بنابراین کنترل التهاب از سرکوب التهاب روش درمانی کارآمدتری است. به نظر می‌رسد القای tDCS می‌تواند روشی ایمن و مؤثر در بهبود نسبی برخی از علائم بیماری‌های عصبی و روان‌پزشکی باشد. |
مصطفی چراغی، پژمان هاشم زاده، مهرنوش صدیقی، آرش کریمی،
دوره ۲۷، شماره ۱ - ( ۱۰-۱۴۰۴ )
چکیده
مقدمه: مطالعه حاضر با هدف ارزیابی تأثیر والپوتریات (از گیاه سنبل‌الطیب) بر درد و التهاب در موش‌ها و تعیین مکانیسم‌های احتمالی ضد دردی و ضدالتهابی آن طراحی شد.
مواد و روش ها: در این مطالعه برای بررسی اثر ضدالتهابی ۴۰ سر موش نر به‌صورت تصادفی به ۵- گروه تقسیم شدند. و در تست درد ۵۶ سر موش نر به‌صورت تصادفی به ۷ گروه (۸ تایی) تقسیم شدند.
تست التهاب: ۱- گروه نرمال سالین، ۲- گروه زایلن، ۳- گروه دگزامتازون، ۴ و ۵- گروه‌هایی که ماده فعال والپوتریات را با دوزهای mg/kg ۲/ ۰ و ۱/۰ به‌صورت یک دوز واحد برای هر حیوان دریافت کردند.
تست درد: ۱- گروه سالین، ۲- فرمالین، ۳- گروه مورفین + فرمالین، ۴ و۵- گروه والپوتریات (mg/kg ۲/ ۰ و ۱/۰) +فرمالین، ۶- گروه نالوکسان +عصاره (mg/kg ۲/۰) + فرمالین، ۷- گروه نالوکسان + مورفین + فرمالین.
یافته ها: نتایج نشان داد که زمان واکنش درد در دوز ۲/۰ میلی‌گرم والپوتریات در مراحل درد حاد و مزمن در مقایسه با فرمالین به طور معنی‌داری کاهش یافت (۰۰۱/۰ P<). همچنین، ماده فعال والپوتریات اثر مهاری خود را بر التهاب ناشی از زایلن اعمال کرد که بهترین درصد مهار در دوز ۲/۰ میلی‌گرم/کیلوگرم و دگزامتازون با عصاره ۲/۰ میلی‌گرم/کیلوگرم مشاهده شد (۰۱/۰ P<).
بحث و نتیجه گیری: با توجه به نتایج، والپوتریات اثر ضد دردی نسبتاً قوی داشت احتمالاً مکانیسم اثر ضد دردی عصاره حداقل تا حدودی همانند مرفین بر پایه گیرنده‌های اوپیوئیدی است. در تست التهاب، عصاره همچون دگزامتازون قادر به مهار التهاب بود. |
