سیاوش معصومی جویباری، مائده برهمن، مهشید پناهی، علیرضا نیکوفر، سهیلا صیاد،
دوره ۲۳، شماره ۰ - ( ۸-۱۴۰۰ )
چکیده
مقدمه: سرطان پستان شایعترین سرطان در ایران براساس بروز استاندارد شده ی سنّی است. رویکرد چند رشته ای در درمان این سرطان شامل جرّاحی، پاتولوژی، شیمی درمانی و رادیوتراپی از جایگاه ویژه ای برخوردار است. در این مطالعه بر آن شدیم تا به بررسی بقای دوساله ی بدون عود و اندازه ی حاشیه ی امن عاری از تومر در بیماران جرّاحی حفظ پستان که مورد درمان چند رشته ای گرفته بودند بپردازیم.
روش ها: این مطالعه در بیمارستان فیروزگر تهران انجام شد و بیماران از اردیبهشت سال ۹۵ تا شهریور سال ۹۷ به روش سرشماری وارد مطالعه شدند و تا شهریور سال ۹۹ تحت پیگیری دوساله قرار گرفتند. جهت بیماران حاشیه های امن فوقانی، تحتانی، خارجی، داخلی، قدامی و عمقی در نمونه های لامپکتومی اندازه گیری شد. همچنین عود دوساله نیز براساس توزیع پوآسون گزارش گردید.
یافته ها: در این مطالعه ابتدا ۱۵۶ بیمار مورد کنسر پستان به روش سرشماری انتخاب شدند که ۸۱ مورد آن جرّاحی حفظ پستان بود. میانگین اندازه ی حاشیه ی امن در سمت فوقانی ۱,۷۳، تحتانی ۲.۰۲، خارجی ۲.۳۰، داخلی ۲.۴۱، قدامی ۱.۳۹ و عمقی ۱.۲۷ سانتیمتر بدست آمد. تنها در یک بیمار عود موضعی مشاهده شد (بقای بدون عود = ۹۸.۷۷%).
بحث و نتیجه گیری: حاشیه های امن کافی در کنار رویکرد درمانی چند رشته ای با بقای بدون عود دوساله ی ۹۸ درصدی در بیماران جرّاحی حفظ پستان همراه بود که در مقایسه با سایر مطالعات بیشتر است. به نظر می رسد حاشیه ی امن کمتر نیز بتواند با پیشگیری از عود همراه باشد؛ امّا مهمتر از آن مشارکت دادن مخصّصین رشته های مختلف در درمان بیماران است. این رویکرد برای مداخله برروی بیماران توصیه می شود.
