۳ نتیجه برای هیپرلیپیدمی
مجید رمضانی، علی اکبر کریمی زارچی،
دوره ۷، شماره ۱ - ( ۱۰-۱۳۸۴ )
چکیده
مقدمه: رتینوپاتی یکی از عوارض مزمن دیابت است که شایع‌ترین علت نابینایی درسنین ۷۴ـ۲۰ سالگی در کشورهای پیشرفته است.گرچه عامل اصلی ایجاد رتینوپاتی، هیپرگلیسمی است؛ اما عوامل دیگری نیز در بروز آن نقش دارد. هدف از انجام این مطالعه تعیین میزان شیوع رتینوپاتی در بیماران دیابتی وشناسایی عوامل مؤثر بر آن در یک جمعیت ایرانی بود.
مواد و روش ها: این مطالعه از نوع توصیفی به روش مقطعی (Cross-sectional) بود. جامعه مطالعه شامل بیماران دیابتی مراجعه کننده به بیمارستان بقیه ا...(عج) بود که به دلایل مختلف در بخش داخلی بستری شده بودند.
۳۰۰ بیمار با استفاده از فرمول برآورد اندازه نمونه برای نسبتها به شیوه نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند ونتایج با آزمون‌های و مجذور کای و آزمون دقیق فیشر تحلیل گردید.نتیجه گیری: با توجه به نتایج این مطالعه توصیه می گردد بررسی شبکیه چشم در ارزیابی بیماران دیابتی همیشه مدنظر باشد و همچنین سطح سرمی قند در حد طبیعی نگهداری شود. به دلیل وجود ارتباط بین هایپر لیپیدمی ، استعمال سیگار و فشار خون با رتینوپاتی پیشنهاد می گردد که این سه عامل نیز در بیماران دیابتی مورد توجه جدی قرار گیرند.
یافته ها: میزان شیوع رتینوپاتی ۶/۵۶ درصد تعیین شد. میانگین سن افراد مبتلا به رتینوپاتی ۳/۶۰ سال(انحراف معیار=۱۰) و میانگین سابقه ابتلا به دیابت ۱۵ سال(انحراف معیار=۱/۷) بود.
فراوانی نسبی رتینوپاتی غیرتزایدی Non prolifrative diabetic retinopathy (NPDR) و تزایدی
(PDR) Prolifrative diabetic retiropathy به ترتیب ۸/۵۲ درصد و ۲/۴۷ درصد بود. این مطالعه نشان داد که ارتباط بین رتینوپاتی و طول مدت ابتلا به دیابت ، سن بیماران، سطح بالای قند خون ناشتا، سوابق هایپرلیپدمی، سیگار کشیدن و بیماری ایسکمیک قلبی از نظر آماری معنی دار است. (۰۰۱/۰P<). ارتباط بین رتینوپاتی وسابقه پرفشاری خون نیز از نظر آماری معنی داربود (۰۵/۰P<) . دراین مطالعه ارتباط بین رتینوپاتی و جنس،نوع داروی مصرفی و نیزسابقه سکته مغزی از نظرآماری معنی دارنبود.
بهرام دلفان، منصور اسماعیلی دهج، مریم جعفری، مرضیه رشیدی پور،
دوره ۱۱، شماره ۵ - ( ۱۲-۱۳۸۸ )
چکیده
: آرترواسکلروز به معنای تجمع چربی و سخت و سفت شدن جدار شریان ها می باشد و تمایل به درگیری نواحی خاصی از سیستم گردش خون دارد که بر اساس ناحیه گرفتار شدت درگیری و ویژگی های مربوط به ضایعه، تظاهرات و شواهد بالینی خاصی را به وجود می آورد. تنها عامل ضروری در پدید آمدن آترواسکلروز، سطح بالای کلسترول LDL است. امروزه از داروهایی نظیر لووستاتین، کلیسترامین و کلوفیبرات جهت کاهش سطح LDL و افزایش HDL استفاده می شود. مواد و روش ها: در این مطالعه اثر مصرف جداگانه و توام دانه جوانه زده شنبلیله و کلوفیبرات بر سطح سرمی چربی های خون و ایجاد رگه های چربی در آئورت ۲۵ خرگوش نر سالم بررسی شده است. خرگوشها به پنج گروه پنج تایی تقسیم شدند و برای مدت ۴۵ روز به ترتیب زیر، رژیم غذایی و دارویی دریافت کردند، گروه یک: رژیم غذایی نرمال بدون دریافت دارو، گروه دو: رژیم غذایی پرچرب بدون دریافت دارو، گروه سه: رژیم غذایی پرچرب به اضافه کلوفیبرات ( ۲۰۰ میلی گرم دو بار در روز)، گروه چهار: رژیم غذایی پر چرب به اضافه کلوفیبرات (۵۰ میلی گرم دو بار در روز) و گروه پنج: رژیم غذایی پرچرب به اضافه کلوفیبرات (۲۰۰ میلی گرم دو بار در روز) و پودر دانه جوانه زده شنبلیله (۶۰۰ میلی گرم دو بار در روز). نمونه گیری از خون حیوانات به صورت ناشتا در ابتدا و انتهای مطالعه انجام شد و از نظر محتوای سرمی چربیها مورد بررسی قرار گرفت. همچنین پس از مطالعه نمونه های پاتولوژی از آئورت حیوانات تهیه و بررسی میکروسکوپی شد. بحث و نتیجه گیری: کلسترول تام، LDL، و تری گلیسیرید در گروههای سه، چهار و پنج در طی مطالعه نسبت به گروه دو افزایش کمتری داشت، در صورتی که افزایش HDL در این گروهها نسبت به گروه دو بیشتر بود. علاوه بر این شدت کمتری از درگیری آئورت با رگه های چربی در گروه پنج دیده شد. نتایج: این نتایج سودمند بودن دانه جوانه زده شنبلیله را هنگام مصرف با کلوفیبرات در پیشگیری و درمان هیپرلیپیدمی و آترواسکلروز در خرگوش مطرح می سازد (P<۰,۰۵).
محبوبه سترکی، صدیقه عسگری، منیره دودی،
دوره ۱۳، شماره ۳ - ( ۹-۱۳۹۰ )
چکیده
مقدمه: امروزه نقش آنتی اکسیدانها در جلوگیری و بهبود بیماری آترواسکلروز به اثبات رسیده است. در این مطالعه اثرات مصرف آبغوره بر عوامل خطر پروفایل لیپید و پیشرفت آترواسکلروز در خرگوشهای‌ها یپرکلسترولمیک بررسی شده است.
بحث و نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه پیشنهاد کننده تأثیر حمایتی مصرف آبغوره (بعنوان یک آنتی اکسیدان) بر روی برخی از عوامل خطر آترواسکلروز می‌باشد.
یافته‌ها: مصرف روزانه ml ۵ و ۱۰ آبغوره (یک بار) افزایش معنی داری را در سطح ظرفیت آنتی اکسیدانی و HDL-C نسبت به گروه رژیم پرکلسترول نشان داد .هر دو دوز آبغوره موجب کاهش معنی‌دار در میزان ترانس آمینازهای کبدی ((SGPT,SGOT ،گلوکز و ApoB شد. مصرف ml ۱۰ آبغوره موجب کاهش معنی‌دار در سطح TG نسبت به رژیم پرکلسترول شد. هیچ اختلاف معنی‌داری در سطح کلسترول تام و ApoA بین گروههای آبغوره و گروه رژیم پرکلسترول دیده نشد. نتایج بافت شناسی نشان داد که مصرف آبغوره به میزان زیادی موجب کاهش شدت ضایعه در دیواره آئورت نسبت به گروه پرکلسترول شد.
مواد و روش‌ها: ۳۲ خرگوش نر نیوزیلندی بطور تصادفی به ۴ گروه دریافت کننده تقسیم شدند؛ ۱- معمولی ۲- پرکلسترول (۱% کلسترول) ۳- پرکلسترول (۱% کلسترول) و ml ۵ آبغوره ۴- پرکلسترول (۱% کلسترول) و ml ۱۰ آبغوره.فاکتورهای گلوکز، کلسترول تام (TC )، تری گلیسرید (TG )، آپو لیپو پروتئین های A ,B (ApoA, ApoB )، ترانس آمینازهای کبدی (SGPT ,SGOT )، لیپوپروتئین با دانسیته بالا (HDL-C ) و ظرفیت آنتی اکسیدانی قبل از آزمایش و دو ماه پس از تیمار اندازه گیری شد. در انتهای مطالعه، تشکیل رگه چربی در آئورت در همه گروهها تعیین و بررسی شد.
