۵ نتیجه برای کورکومین
محمد نبیونی، بهرام دلفان، زهرا نظری، عبدالحمید انگجی،
دوره ۱۴، شماره ۱ - ( ۳-۱۳۹۱ )
چکیده
مقدمه: کانال‌های پروتئینی آکواپورین۱ (AQP۱) موجود در سلول‌های شبکه کوروئیدی نقش مهمی در تولید مایع مغزی- نخاعی (CSF) ایفا می‌کنند. بیماری‌هایی نظیر افزایش فشار داخل جمجمه‌ای، هایپوناترمیای سیستمیک و هیدروسفالی با افزایش CSF همراه هستند. مطالعات نشان می‌دهند که کورکومین توانایی مهار کانال‌های یونی را دارد. لذا هدف این تحقیق، بررسی توانایی کورکومین برای کاهش بیان پروتئین‌های AQP۱ در سلول‌های شبکه کوروئیدی می‌باشد.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه سلول‌های شبکه کوروئیدی از بطن‌های جانبی مغز رت استخراج شده و در محیطDMEM کشت داده شدند. پس از یک هفته کورکومین در دوزهای μM۲۰ وμM۳۰ طی ۲۴ ساعت و دوزهایμM ۱۰ وμM۱۵ طی ۴۸ ساعت بر روی سلول‌ها تأثیر داده شد. تأثیر کورکومین بر میزان بقاء این سلول‌ها با سنجشMTT و اثر آن بر تغییر سطح پروتئین AQP۱ با روش فلوسیتومتری بررسی شد.
بحث و نتیجه‌گیری: با توجه به این بررسی کورکومین می‌تواند بیان AQP۱ را در شبکه کوروئید کاهش دهد و به عنوان یک داروی گیاهی ممکن است بتواند با کاهش دادن میزان تولید CSF در درمان بیماری‌هایی نظیر افزایش فشار داخل جمجمه‌ای، هایپوناترمیای سیستمیک و هیدروسفالی مفید باشد.
یافته‌ها: نتایج حاصل از سنجشMTT میزان IC۵۰کورکومین را بر روی این سلول‌ها پس از ۲۴ و ۴۸ ساعت به ترتیب μM۴۰ و μM۲۲ نشان داد. نتایج حاصل از فلوسیتومتری نشان داد که کورکومین به طور وابسته به دوز و زمان تا حدود ۵۰% باعث کاهش بیان AQP۱ در این سلول‌ها می‌شود.
محمد نبیونی، هما محسنی کوچصفهانی، سکینه آذری، بهرام دلفان،
دوره ۱۹، شماره ۲ - ( ۷-۱۳۹۶ )
چکیده
| مقدمه: سرطان دستگاه گوارش شایع‌ترین نوع در ایران با فراوانی ۳۸ درصد است. خطر ابتلا به این سرطان تحت تأثیر دو عامل محیطی و فاکتورهای ژنتیکی می‌باشد. کورکومین از جمله فیتوکمیکال‌هایی است که در استراتژی chemoprevention در راستای بلوکه کردن، کند کردن و یا برگشت پروسه سرطان‌زایی نقش دارد. مطالعات نشان داده که کورکومین می‌تواند مانع بروز سرطان راست‌روده شده و یا آن را به تأخیر بیندازد. در این پژوهش اثر کورکومین بروی تکثیر سلول‌های سرطانی HT_۲۹ بررسی شد. |
| مواد و روش ها: در این پژوهش تجربی رده سلولی HT_۲۹ در محیط DMEM کشت داده شد. اثر غلظت‌های مختلف کورکومین بر روی رشد سلول‌های سرطانی HT_۲۹ با روش MTT بررسی گردید، نوع مرگ سلولی القاء شده توسط رنگ‌آمیزی DAPI سنجش شد. تمامی تجربیات سه بار تکرار شدند و جهت تحلیل داده‌ها از نرم افزار Instate ۳ و آزمون آماری one-way ANOVA استفاده گردید. |
| یافته ها: بقاء سلولی در غلظت μM ۵۰ کورکومین پس از طی ۲۴ ساعت تیمار، ۵۳ درصد محاسبه شد (IC۵۰). بعد از طی ۷۲ ساعت تیمار، واکوئله شدن و کاهش شدید سلول‌های زنده در محیط کشت مشاهده شد. همچنین، میزان سلول‌های آپوپتوز شده توسط رنگ‌آمیزی DAPI تعیین شد. |
| بحث و نتیجه گیری: با توجه به مسیرهای مولکولی دخالت کننده در تکثیر سلولی و توانایی کورکومین در القای پروتئین‌های پروآپوپتوتیک و مهار پروتئین‌های آنتی‌آپوپتوتیک و مسیرهای بقا همچون NF-KB و AKT، می‌توان آن را به‌عنوان یک عامل ضد سرطان معرفی نمود. |
حسین دالوند، احمد همت فر، ناصر بهپور،
دوره ۲۱، شماره ۱ - ( ۲-۱۳۹۸ )
چکیده
| مقدمه: کورکومین ماده موثره زردچوبه می باشد که به عنوان گیاه دارویی برای درمان برخی بیماریها استفاده می شود. هدف از انجام این پژوهش بررسی تأثیر دو هفته شنای وامانده ساز و مکمل سازی کورکومین بر بیومارکرهای آسیب کبدی ناشی از مصرف الکل در رت‌های نر ویستار است. |
| مواد و روش ها: در این پژوهش۳۲ سر رت نر نژاد ویستار بصورت تصادفی انتخاب و به ۴ گروه مساوی کنترل، تمرین، مکمل کورکومین و تمرین -مکمل تقسیم شدند. ابتدا هر ۸ ساعت یکبار به مدت ۴ روز متناسب با وزن بدن هر رت در تمام گروه ها گاواژ الکل صورت گرفت. سپس دوره ترک آغاز شد. از آن پس دوره تمرین شامل شنای طولانی مدت در آب برای دو گروه تمرین و گروه مکمل تمرین آغاز گردید. برای درمان گروه‌های مکمل و مکمل-تمرین نیز از کورکومین استفاده شد. در پایان پس از بیهوشی خونگیری از قلب انجام شد. |
| یافته ها: کورکومین اثر معنی داری بر میزان آنزیم های AST (۴۰۱/۰ P=) و ALT (۹۷۸/۰ P= ) و نسبت این دو آنزیم(۶۵۷/۰ p=) نداشت. تمرین باعث کاهش معنی دار میزان AST (۰۲۲/۰ P=) شد اما باعث کاهش معنی دار میزان ALT (۷۵۹/۰ P=) و نسبت این دو آنزیم (۲۲۵/۰ p=) نشد. تعامل تمرین و مکمل نیز یاعث کاهش معنی دار میزان فعالیت آنزیم ALT (۴۶۲/۰ P=) و AST (۰۷۳/۰ P=) و نسبت AST/ALT (۵۲۰/۰ P=) نشد. |
| بحث و نتیجه گیری: کاهش نشانگرهای آسیب کبدی در این مطالعه نشان می دهد که تمرین و مصرف کورکومین ممکن است از طریق اثرات محافظتی باعث بهبود اثرات منفی الکل بر کبد و جلوگیری از ابتلا به بیماری کبد چرب الکلی شود. |
محمد مهدی مدنی، بهرام عابدی،
دوره ۲۳، شماره ۰ - ( ۸-۱۴۰۰ )
چکیده
| مقدمه: چاقی با یک التهاب مزمن همراه است که در بروز اختلالات متابولیک یا مقاومت انسولینی نقش اساسی دارد. هدف این تحقیق، بررسی تأثیر ۸ هفته تمرین هوازی به همراه مکمل کورکومین بر عوامل پیش التهابی در مردان چاق بود. |
| مواد و روش ها: ۲۰ مرد چاق در محدوده سنی ۳۰ تا ۴۰ سال به صورت هدفمند انتخاب شده و به طور تصادفی به دو گروه مساوی تجربی (مکمل) و کنترل (دارونما) تقسیم شدند. گروه تجربی به مدت هشت هفته در یک برنامه تمرینات هوازی با شدت متوسط (۷۰-۶۰ درصد حداکثر ضربان قلب)، سه جلسه در هفته و هر جلسه حدود ۶۰ دقیقه شرکت کردند. همزمان روزانه ۵۰۰ میلی گرم کورکومین به صورت کپسول و گروه دارونما مصرف کردند. گروه کنترل نیز، دارونما (آرد برنج) مصرف کردند. قبل و پس از مداخله تمرین و مکمل گیری، از کلیه آزمودنی ها در شرایط ۱۰ ساعت ناشتایی خونگیری به عمل آمد. شاخص های التهابی شامل TNFα، IL-۱β و BDNF به روش الایزا مورد ارزیابی قرار گرفت. داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس تجزیه و تحلیل شد (۰۵/۰>P). |
| یافته ها: نتایج نشان داد هشت هفته تمرینات هوازی همراه با مکمل گیری کورکومین علاوه بر بهبود ترکیب بدنی، باعث کاهش معنادار در مقادیر TNFα (۰۰۰۱/۰=P) و IL-۱β (۰۰۰۱/۰=P) و نیز افزایش معنادار در مقادیر BDNF (۰۰۰۱/۰=P) در مردان چاق می شود. |
| بحث و نتیجه گیری: یافته های این مطالعه نشان می دهد مکملگیری کورکومین همراه با انجام تمرینات هوازی با شدت متوسط می تواند منجر به بهبود شرایط التهابی در مردان چاق گردد. |
امین قنبریانی گندم بانی، محمد فتحی، رحیم میرنصوری، الهام گودرزی،
دوره ۲۶، شماره ۲ - ( ۴-۱۴۰۳ )
چکیده
مقدمه: فعالیت بدنی با اثرات ضدالتهابی و آنتی‌اکسیدان می‌تواند نقش مهمی در سلامتی این افراد داشته باشد؛ بنابراین هدف تحقیق حاضر بررسی تأثیر تمرین مقاومتی و مصرف کورکومین بر شاخص‌های التهابی و استرس اکسیداتیو در مردان چاق بود.
مواد و روش ها: مطالعه حاضر یک مطالعه نیمه‌تجربی است. جامعه مورد مطالعه مردان چاق در دامنه سنی ۳۸ تا ۴۳ سال است. حجم نمونه مورد مطالعه ۴۰ نفر برآورد شد که افراد به‌صورت تصادفی بلوکی با استفاده از جدول اعداد تصادفی در ۴ گروه ۱۰ نفره طبقه‌بندی شدند. برنامه تمرینی به مدت ۸ هفته و هر هفته ۳ جلسه اجرا شد. مکمل کورکومین به میزان ۸۰ میلی‌گرم مصرف شد. نمونه‌گیری خونی قبل و بعد از آخرین جلسه از آزمودنی‌ها به عمل آمد. جهت آنالیز داده‌ها از آزمون آنالیز واریانس یک‌طرفه، آزمون t زوجی و آزمون تعقیبی توکی در سطح معنی‌داری ۰۵/۰ استفاده شد.
یافته ها: میزان آنزیم کاتالاز در گروه‌های تمرین مقاومتی (۰۱۲/۰=P)، مکمل کورکومین (۰۳۲/۰=P) و گروه تمرین مقاومتی به همراه مصرف کورکومین (۰۰۱/۰> P) با افزایش معنی‌دار همراه بود؛ ولی در گروه کنترل معنی‌دار نبود (۹۹۱/۰=P). همچنین میزان مالون‌دی‌آلدئید، اینترلوکین ۶، پروتئین واکنشگر C و فاکتور نکروزدهنده تومور-آلفا در گروه‌های تجربی نیز با کاهش معنی‌دار همراه شد (۰۵/۰> P) که این تغییرات در گروه کنترل معنی‌دار نبود (۰۵/۰<P).
بحث و نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده می‌توان گفت احتمالاً مصرف کورکومین به دلیل اثرات آنتی‌اکسیدانی قوی که دارد و ترکیب آن با تمرین مقاومتی می‌تواند در جهت سرکوب التهاب ناشی از چاقی مؤثر واقع شود. |
