دوره 22، شماره 1 - ( 2-1399 )
جلد 22 شماره 1 صفحات 68-56 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Zarei L, Kouhkan M, Mohammadi R, Bolouri A. An Evaluation of the Application of a Novel Synthetic Compond of Methyl 2'-Methyl-1,3-dioxo-1,1',2',3,5',6',7',7a'-octahydrospiro[indene-2,3'-pyrrolizidine] -2' Carboxylate (6) on the Full-Thickness Excisional Wound Healing in Diabetic Rats. yafte 2020; 22 (1) :56-68
URL: http://yafte.lums.ac.ir/article-1-2772-fa.html
URL: http://yafte.lums.ac.ir/article-1-2772-fa.html
زارعی لیلا، کوهکن مهری، محمدی رحیم، بلوری امیر. ارزیابی کاربرد ترکیب سنتز شده جدید (متیل'2- متیل-1,3-دی اکسو -1'٬1'٬2'٬3'٬5'٬6'٬7'a7 -اکتا هیدرو اسپایرو] ایندن-'2٬3-پیرولیزیدین-'2[ 2- کربوکسیلات (6) بر روی التیام زخم های برداشتی تمام ضخامت پوست در موش صحرایی دیابتی. مجله علمی پژوهشی یافته. 1399; 22 (1) :56-68
لیلا زارعی 
، مهری کوهکن* ، رحیم محمدی ، امیر بلوری
، مهری کوهکن* ، رحیم محمدی ، امیر بلوری
گروه شیمی دارویی، دانشکده داروسازی، دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، ارومیه، ایران
چکیده: (3362 مشاهده)
| مقدمه: التیام زخم حاصل برهم کنش پیچیدهای از وقایع سلولی و بیوشیمیایی می باشد که منجر به بازیابی انسجام بافتی و قدرت کششی آن میگردد. دیابت در انسان یک عامل موثر در تاخیر ترمیم زخم می باشد. تحقیقات انجام شده بر روی آلکالوئیدهای پیرولیزیدین موید خواص آنتی اکسیدانی آنها می باشدکه سبب تسهیل روند التیام زخم می شوند. . هدف ارزیابی کاربرد ترکیب سنتزی جدید (متیل'2- متیل-1,3-دی اکسو -1'٬1'٬2'٬3'٬5'٬6'٬7'a7 -اکتا هیدرو اسپایرو] ایندن-'2٬3-پیرولیزیدین-'2[ 2- کربوکسیلات (ترکیب 6) بر روی التیام زخم های برداشتی تمام ضخامت پوست در موش صحرایی دیابت بود. |
| مواد و روش ها: 60 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار پس از ایجاد زخم به سه گروه 20 تایی تقسیمبندی شدند. گروه 1: کنترل سالم، گروه 2: کنترل دیابتی ( القای دیابت در موش ها و ایجاد زخم باز و تزریق داخل صفاقی 100 میکرولیتر DMSO 25/0 درصد به مدت 1 هفته )، گروه 3: گروه درمان (القای دیابت در موش ها و ایجاد زخم باز همراه با تزریق 100 میکرولیتر داخل صفاقی ترکیب (6) به مدت 1 هفته با دوز 60 میکروگرم/ کیلوگرم که در DMSO 25/0 درصد حل شده بود. مطالعات بافت شناسی در روزهای 7، 14 و 21 و درصد کاهش سطح زخم در روزهای 3، 6، 9، 12، 15، 18 و 21 انجام گرفت. |
| یافته ها: مطالعات بافت شناسی بیانگر کاهش معنی دار سلول های التهابی و افزایش معنی دار فیبروبلاستها در گروه درمان در مقایسه با گروه کنترل دیابتی بود (P<0.05). درصد سطح زخم در گروه درمان نسبت به گروه کنترل دیابتی کاهش معنی داری نشان داد (P<0.05). |
| بحث و نتیجه گیری: درمان با ترکیب جدید (6) سبب افزایش سرعت ترمیم زخم برداشتی در موشهای صحرایی دیابتی گردید. |
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
دارو سازی
دریافت: 1397/8/28 | پذیرش: 1399/3/17 | انتشار: 1399/3/17
دریافت: 1397/8/28 | پذیرش: 1399/3/17 | انتشار: 1399/3/17
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
