مقدمه: کاربرد همزمان هروئین و آمفتامین طی ده سال گذشته بین معتادان مواد مخدر شیوع پیدا کرده است. سالانه جهت ترک این دو ماده مخدر، افراد بسیاری به مراکز بهبودی مراجعه میکنند اما تنها درصد اندکی از مراجعین بهبود مییابند. با توجه به درصد پایین بهبودی معتادان، به بررسی اثر سه داروی کلونیدین، گاباپنتین و نورتریپتیلین بر میزان بهبودی آنان پرداخته شد. مواد و روش ها: این مقاله بر آمده از پایان نامه کارشناسی ارشد در رشته روانشناسی بالینی است. در این پژوهش همگروهی، کلیه 91 بیمار معتاد به هروئین و آمفتامین تحت درمان با کلونیدین (29 نفر)، گاباپنتین (31 نفر) و نورتریپتیلین (30 نفر) بستری شده در بیمارستان روانپزشکی مهر خرمآباد طی سال 1402 به روش سرشماری وارد بررسی شدند. اطلاعات مربوط به ویژگیهای جمعیت شناختی و همچنین وضعیت دورههای بهبود سهماهه از پرونده بیماران استخراج شد و ارتباط متغیرها با استفاده از آزمون مجذور کای با یکدیگر بررسی شد و دادهها با استفاده از نرمافزار SPSS نسخه 23 مورد تجزیهوتحلیل قرار گرفت. یافته ها: بین سه گروه درمانی ازنظر نسبت بهبود سهماهه تفاوت آماری معناداری وجود داشته است (001/0=P)؛ بهطوریکه نسبت بهبود سهماهه در گروه گاباپنتین بهوضوح کمتر از دو گروه دیگر بوده است. در گروه دریافتکننده گاباپنتین، نسبت بهبودی سهماهه در رده سنی بیشتر یا مساوی 30 سال، بهوضوح بیشتر از رده سنی کمتر از 30 سال بوده است (3/31 % در مقابل 1/7 %). بحث و نتیجه گیری: دو داروی کلونیدین و نوروترپتیلین برای دوره بهبود و کاهش علائم نشانگان ترک مناسبتر هستند. |
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |