مقدمه: دردهای نوروپاتیک که از مهمترین مشکلات مزمن و پاتولوژیک است، با افزایش فعالیت سایتوکین های التهابی و افزایش فعالیت اکسیداتیو همراه است، که میتواند باعث افزایش آسیب عصب شوند. داروی آدالیموماب یک داروی آنتی مونوکلونال انسانی با اثرات درمانی در بیماریهای مختلف است. هدف از این پژوهش، بررسی اثرات ضددردی آدالیموماب در مدل درد تجربیChronic constriction Injury(CCI) در موش صحرایی است. مواد و روش ها: 20 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار استفاده و به طور تصادفی به چهار گروه تقسیم شدند. گروه اول: کنترل، گروه دوم: موشهای صحرایی القا شده درد تجربی (CCI)، گروه سوم: CCI+ آدالیموماب (mg/kg۵)، گروه چهارم: CCI+ آدالیموماب (mg/kg۱۰)، گروههای مورد بررسی در این آزمایش بودند. تست های رفتاری در حیوانات در زمانهای ۴، ۷ و ۱۴ روز بعد از القاء CCI انجام گرفت، و در نهایت با جداسازی نخاع، از سوپرناتنت آن جهت تجزیه و تحلیل آنزیمهای التهابی و اکسیداتیو استفاده گردید. جهت تجزیه و تحلیل داده های به دست آمده از نرم افزار آماری Prism Graphpad، استفاده گردید. یافته ها: تحلیل داده های به دست آمده نشان داد که تزریق آدالیموماب در گروه های سوم و چهارم، باعث کاهش فعالیت سیتوکینهای التهابی از جمله TNF-α، IL-6 و CRP شد، و همچنین فعالیت MDA کاهش یافت و فعالیت آنزیمهای SOD و CAT افزایش یافت. همچنین آدالیموماب موجب بهبود تست های آلودینیای حرارتی، آلودینیای مکانیکی و هیپرآلژزی حرارتی گروه های سوم و چهارم گردید. بحث و نتیجه گیری: تجویز داروی آدالیموماب میتواند با فعالیت ضدالتهابی و آنتیاکسیداتیو خود، ضمن داشتن اثرات نوروپروتکتیو، جهت درمان و یا کاهش دردهای نوروپاتیک مورد استفاده قرار گیرد. |
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |