مقدمه: پوسیدگی دندانی شایعترین بیماری مزمن دوران کودکی است و سازمان جهانی بهداشت نیز آن را به عنوان یک مشکل سراسری در بین کودکان در سنین مدرسه تشخیص داده است. هدف از این مطالعه بررسی شیوع پوسیدگی دندانهای دائمی و عوامل اجتماعی مؤثر بر آن در کودکان 12 ساله مدارس شهر خرمآباد بود. مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی توصیفی- تحلیلی 321 دانشآموز شهرستان خرمآباد که به روش غیر تصادفی در دسترس انتخاب شدند، شرکت داشتند. کلیه افراد مورد مطالعه پس از تکمیل چکلیست، توسط دندانپزشک معاینه شدند. دادهها با نرمافزار SPSS نسخه 23 و آزمون آماری ANOVA و T-test آنالیز شد. یافته ها: 153 نفر (47 %) از شرکتکنندگان در مطالعه دختر بودند. شیوع پوسیدگی دندانهای دائمی در مطالعه برابر 1/67 درصد بدست آمد. میانگین DMFT (تعداد دندانهای پوسیده شده و کشیده شده و پرشده به علت پوسیدگی) برابر 78/1±12/2 بدست آمد. بیشترین پوسیدگی (8/59 %) مربوط به دندان مولر اول پایین بود. بین جنسیت، تعداد فرزندان خانواده، شغل مادر، تحصیلات پدر و مادر با شاخص پوسیدگی DMFT ارتباط معنیدار وجود نداشت. بحث و نتیجه گیری: شیوع پوسیدگی و میانگین DMFT کودکان 12 ساله شهر خرمآباد بالاتر از اهداف تعیینشده توسط سازمان بهداشت جهانی است که این امر نشاندهنده لزوم تدارک برنامههای آموزشی بهداشتی دهان و دندان است. همچنین بیشترین پوسیدگی در دندان مولر اول فک پایین مشاهده شد، بنابراین آگاهی بخشیدن به والدین در خصوص اهمیت پیشگیری و درمان بهموقع این دندان ضروری است. |
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |