مقدمه : زگیل یک بیماری ویروسی پوستی شایع و قابل انتقال است که به وسیله ی پاپیلوما ویروس ها ایجاد و منجر به مشکلات زیبائی، روانی و در صورت بروز در نواحی تحت فشار و تماس، سبب درد و التهاب می گردد. درمان های دارویی و غیر دارویی نیز برای زگیل انجام می شود، مثل تجویز پودوفیلین که یک رزین با منشأ گیاهی حاوی ترکیبات سیتوتوکسیک است و در زگیل ژنیتال استفاده می شود. در این مطالعه، تأثیر گیاهان سیاه دانه، میخک و بید مجنون با روغن زیتون در درمان زگیل و مقایسه آن با درمان معمول مورد بررسی قرار گرفته است
مواد و روشها: این بررسی، یک کارآزمایی بالینی است که افراد مورد مطالعه، دانش آموزان دختر مقطع راهنمایی و دبیرستان شهر خرم آباد در سال 1386 بودند. نمونه ها با روش تصادفی ( رندوم- کنترل ) باتوجه به وجود معیارهای ورود به مطالعه انتخاب و به سه گروه 97 نفره تقسیم شدند. در پایان، همه پاسخ ها تنظیم و وارد برنامه SPSS نسخه ی 14 شده و مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند.
یافتهها: تعداد کل واحدهای مورد مطالعه در مرحله ی اول بررسی، 291 نفر بودند. سن آن ها در محدوده ی 12 تا 18 سال بود. 41/64 % ضایعات بر روی دست ها و بقیه در سایر نواحی بود. 4% افراد به درمان معمول و 1% به درمان با داروهای گیاهی با اسید حساسیت موضعی نشان دادند. از کل بیماران، 177 نفر درمان ها را به صورت مرتب استفاده کرده بودند ( 61 نفر درمان معمول، 52 نفر درمان گیاهی با اسید و 64 نفر درمان گیاهی بدون اسید ).
بحث و نتیجهگیری: استفاده از داروی گیاهی با و بدون اسید، تأثیر قابل ملاحظه ای بر درمان ضایعات داشت. البته، تفاوت تأثیر درمان معمول نسبت به داروی گیاهی بدون اسید بسیار کم و ازنظر آماری معنی دار نبود. در حالی که، تأثیر درمان معمول نسبت به داروی گیاهی با اسید بیشتر بود. باتوجه به نتایج این مطالعه، می توان از گیاهان فوق به عنوان درمان مکمل یا جایگزین در مبتلایان به زگیل معمولی استفاده نمود.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |