دوره 7، شماره 1 - ( 10-1384 )
جلد 7 شماره 1 صفحات 49-43 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Bharvand B, Namdari M, Sherkhani Y, Nazari A. Inspection of Digoxin level in cardiac heart failure patients refer to Taemin Ejtemai and Shohadaye Ashaer clinic. yafte 2006; 7 (1) :43-49
URL: http://yafte.lums.ac.ir/article-1-1068-fa.html
URL: http://yafte.lums.ac.ir/article-1-1068-fa.html
بهاروند بابک، نامداری مهرداد، شیرخانی یعقوب، نظری افشین. تعیین سطح سرمی دیگوکسین در بیماران با نارسایی قلبی. مجله علمی پژوهشی یافته. 1384; 7 (1) :43-49
چکیده: (15547 مشاهده)
مقدمه: نارسایی قلبی یکی از بیماری های شایع قلبی و عروقی است و داروی دیگوکسین در فهرست درمان های دارویی لازم است. این دارو با توجه به تأثیر مثبت آن بر نارسایی قلب متاسفانه سطح سرمی درمانی و توکسیک آن در افراد مختلف، متفاوت و بسیار به هم نزدیک می باشد. هدف از انجام این مطالعه بررسی سطح سرمی دیگوکسین در بیماران دچار نارسایی قلبی بود.
مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی - مقطعی 31 بیمار با نارسایی قلبی و مصرف کننده دیگوکسین، مراجعه کننده به درمانگاه بیمارستان تأمین اجتماعی و شهدای عشایر خرم آباد، مورد بررسی قرار گرفتند. برخی عوامل مهم و دخیل در تعیین سمیت دیگوکسین از قبیل سن، جنس، کراتینین، کلیرنس کراتینین، تخلیه قلبی، سطح اوره، پتاسیم، کلسیم و دیگوکسین، اندازه گیری شد.
نتیجه گیری: به نظر می رسد جهت پیشگیری ازافزایش سطح دیگوکسین سرم و مسمومیت باآن کنترل مداوم سطح سرمی این دارو به صورت اندازه گیری سرمی و یا با توجه به آن کلیرنس امری ضروری است.
یافته ها: تحلیل آماری نشان دادکه با افزایش سن سطح سرمی، دیگوکسین افزایش می یابد (01/0p<) . افزایش سطح سرمی دیگوکسین با سطح سرمی اوره، کراتینین و پتاسیم ارتباط داشت (01/0p<).
نوع مطالعه: پژوهشي |
دریافت: 1391/11/3 | پذیرش: 1400/7/21 | انتشار: 1384/10/25
دریافت: 1391/11/3 | پذیرش: 1400/7/21 | انتشار: 1384/10/25
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
