مقدمه: ریزگردها ترکیبی از آلایندهها در اتمسفر میباشند که بخشی از این ذرات را بیوآئروسلها تشکیل میدهند. هدف از این مطالعه بررسی وضعیت باکتریها، قارچها و بیومس در ریزگردهای هوای شهر خرمآباد بوده است. مواد و روشها: این مطالعه مقطعی در تابستان و پاییز سال 1391 در شهر خرم آباد انجام گرفت. نمونه برداری با استفاده از دستگاه نمونه بردار با حجم بالا انجام گرفت. برای شمارش و شناسایی عوامل قارچی از محیط کشتهای اختصاصی، برای تعیین باکتری از روش HPC و جهت تعیین بیومس از معیار پروتئین بر اساس روش برادفورد استفاده گردید. همچنین ارتباط این متغیرها با پارامترهای هواشناسی مورد مطالعه قرار گرفت. بحث و نتیجهگیری: با افزایشPM10 غلظت بیومس در هوا افزایش یافته، اما تأثیر چندانی بر غلظت باکتریها و قارچها در هوا نداشت. فاکتورهای هواشناسی مانند دما، رطوبت، سرعت باد، مدت تابش و میزان تشعشع خورشید تأثیر بسزایی در غلظت بیوآئروسلها در هوا داشت. یافتهها: بالاترین و پایینترین مقدار PM10 به ترتیب در تیر ماه با غلظتg/m3µ 18/275 و در شهریور ماه با غلظتg/m3µ 45/92 بود. بیشترین میانگین ماهانه تعداد کلنی باکتری و قارچ اندازه گیری شده، به ترتیب 605 و 120 عدد در هر متر مکعب هوا و مربوط به ماههای آذر و آبان بود. همچنین بیشترین غلظت میانگین ماهانه پروتئین g/m3µ 30-27، مربوط به ماههای مرداد، شهریور و آذر بود. با افزایش غلظت PM10 غلظت بیومس در هوا افزایش معنیداری نشان داد.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |