مقدمه: سندرم پای بی قرار نوعی اختلال حرکتی است که با تمایل شدید به حرکت دادن پاها هنگام استراحت مشخص می شود. علی رغم این که منابع علمی تأثیرات بسزای ماساژ را بر برخی بیماری ها نشان می دهد، اما تحقیق جامع و مدونی در خصوص اثر بخشی ماساژ بر سندرم پای بی قرار یافت نمی شود، بنابراین هدف تحقیق عبارت است از تاثیر یک دوره ماساژ درمانی بر سندرم پای بی قرار.
مواد و روشها: روش مطالعه در این پژوهش از نوع نیمه تجربی، با طرح پیش آزمون و پس آزمون و دارای دو گروه آزمودنی می باشد. گروه تجربی، پیش و پس از مداخله ماساژ درمانی مورد اندازه گیری قرار گرفت و از گروه کنترل فقط اندازه گیری های پیش و پس از آزمون بعمل آمد. جامعه آماری این پژوهش 300 نفر از دانشجویان دختر و پسر (مراکز آموزش عالی استان لرستان) با دامنه نسبی 30-18 سال و با میانگین قد 190-155 سانتی متر و میانگین وزن 85-55 کیلوگرم بود. ابزار تحقیق شامل پرسشنامه محقق ساخته بود که حاوی سوالاتی چهار گزینه ای در ارتباط با علائم بیماری سندرم پای بی قرار بود که شدت اختلال را برحسب درجه بندی خفیف، متوسط، شدید و خیلی شدید نشان می دهد. برای تجزیه و تحلیل آماری از آزمون تی مستقل استفاده شد.
یافته ها: نتایج پژوهشی نشان داد که یک دوره ماساژ درمانی بر میزان لنگرمورمور پا، لنگرمیزان تیر کشیدن پا، میزان سوزش پا، میزان پرش ناگهانی پا، میزان خواب وکیفیت خواب آزمودنی هالنگر تأثیر معناداری دارد لنگرلنگر(05/0P<).
بحث و نتیجه گیری: این بررسی نشان داد که اجرای 8 هفته پروتکل ماساژ درمانی بر کاهش علائم سندرم پای بی قرار تأثیر معنی داری دارد.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |