مقدمه: پپتیدهای ضد میکروبی یکی از اجزاء مهم سیستم ایمنی ذاتی گیاهان و جانوران محسوب می شوند. شناسایی، انتقال و بیان پپتیدهای ضد میکروبی جدید با استفاده از فنآوری های DNA نوترکیب در گیاهان، یک راهکار مقرون به صرفه برای تولید ترکیبات ضد میکروبی با مصارف دارویی است. |
مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، یک سامانهی ژنی حاوی یک ژن پپتید ضد میکروبی امیگانان به کمک اگروباکتریویوم تومفاشینز به دو گیاه توتون و سیب زمینی انتقال داده شد. پس از کشت بافت، حضور ژن کد کنندهی پپتید ضد میکروبی به کمک PCR اثبات و تعدادی گیاه تراریخت از هر دو گیاه انتخاب شدند. پروتئین کل از گیاهان تراریخت انتخابی استخراج و تاثیر آن بر برخی میکروبهای مهم انسانی؛Escherchia coli ، Staphylococcus epidermis ، Pseudomonas aeruginosa Salmonella typhi ، Staphylococcus aureus، Bacillus cereus و Candida albicans به روش انتشار در دیسک بررسی شد. |
یافتهها: پروتئین کل گیاهان تراریخت در مقایسه با گیاه غیر تراریخت، به طور معنی داری (01/0P<) مانع رشد بیشتر میکروب ها شد. تفاوت معنی داری (01/0P<) بین گیاهان تراریخت از نظر میزان بازدارندگی از رشد میکروب ها مشاهد شد. برخلاف باکتری های گرم منفی، حضور پپتید امیگانان در عصاره گیاهان تراریخت تاثیر معنی داری (05/0P<) روی باکترهای گرم مثبت نداشت. |
بحث و نتیجه گیری: عصاره پروتئینی گیاهان بیان کنندهی پپتید امیگانان از رشد میکروبهای بیماریزای انسانی جلوگیری کرد. با خالص سازی پپتید میتوان از این پپتید به عنوان یک پپتید با توانایی ضد میکروبی استفاده کرد. این روش فرصتی را فراهم میآورد تا پپتیدهای ضد میکروبی را در گیاهان برای مصرف در صنایع داروسازی تولید نمود. |