مقدمه: امروزه میزان نارضایتی و شکایت بیماران رو به افزایش نهاده است. که یکی از علل اصلی آن عدم آگاهی صاحبان دندانپزشکی از مسائل حقوقی و مقررات حاکم بر حرفهی دندانپزشکی و مسئولیت آنها در قبال بیماران میباشد. اطلاع از وضعیت و فراوانی این شکایات می تواند راهنمایی در کاهش میزان شکایات باشد. بنابراین هدف از این مطالعه بررسی شکایات دندانپزشکی واصله به سازمان پزشکی قانونی و نظام پزشکی شهرستان خرم آباد در سال های 1391 تا 1395 بود. مواد و روش ها: در این مطالعهی توصیفی به صورت مقطعی، پرونده شکایات مربوط به درمان های دندانپزشکی واصله به سازمان پزشکی قانونی و نظام پزشکی شهرستان خرم آباد در سالهای 95-1391 مورد بررسی قرار گرفت. متغیرهای متعددی از بیمار و دندانپزشک و همچنین نوع قصور مورد ثبت قرار گرفته و تجزیه و تحلیل دادهها توسط نرم افزار SPSS22 انجام شد. یافته ها: در این مطالعه از مجموع 73 پرونده شکایت، 65 پرونده مورد بررسی قرار گرفتند. به طوری که میانگین سنی بیماران 65/10±49/33 سال، بیشترین افراد شاکی زنان (3/59 %)، بیشترین رده سنی 45-30سال (5/41 %)، دارای تحصیلات دانشگاهی (2/26 %) یا دیپلم (6/24 %) و ساکن شهر (8/%70) بودند. همچنین بیشترین فاصله بین زمان درمان تا زمان ثبت شکایت کمتر از یکسال(1/72 %) بوده است. در این پرونده ها بیشتر متشاکیان مردان (5/87 %)، با سطح تحصیلات دندانپزشک عمومی(7/54 %) و رایهای نهایی قصور(1/49 %) بودند. 32 % از قصورات از نوع صرفاً بیمبالاتی و در حیطه درمان بیشتر شکایتهای مربوط به جراحی به تنهایی (8/33 %) است. بحث و نتیجه گیری: بر اساس یافتههای این مطالعه بیشتر شاکیان خانم، و بیشتر متشاکیان آقا بودند. از طرفی بیشتر متشاکیان دندانپزشک عمومی بوده و تعداد زیادی از شکایات مربوط به حیطه ی جراحی بود. لذا برای کاهش وقوع این قبیل خطاها و محدود کردن پیامدهای آنها، پیگیری و ارتقا دانش دندانپزشکان عمومی خصوصاً در حیطه درمان های جراحی احساس می شود. همچنین ارتقا سطح آموزش و ارائه آموزشهای کاربردی برای دانشجویان دندانپزشکی به عنوان راهکار زیر بنایی در افزایش کیفیت و ماندگاری درمان ها و کاهش وقوع این قبیل خطاها و محدود کردن پیامدهای آنها، لازم است مد نظر قرار گیرد. |
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |