دوره 25، شماره 1 - ( 3-1402 )
جلد 25 شماره 1 صفحات 40-27 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Akbari S, Parnow A, Mohammadi Moghaddam A, Dashti S. Comparing the effects of two resistance training models with Linear and Non- Linear Periodization on muscle strength, fatigue, and quality of life among women with multiple sclerosis. yafte 2023; 25 (1) :27-40
URL: http://yafte.lums.ac.ir/article-1-3596-fa.html
URL: http://yafte.lums.ac.ir/article-1-3596-fa.html
اکبری سبا، پرنو عبدالحسین، محمدی مقدم احمد، دشتی سمیه. مقایسه اثر دو مدل تمرین مقاومتی با زمانبندی خطی و غیرخطی بر قدرت عضلانی، خستگی و کیفیت زندگی زنان مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس. مجله علمی پژوهشی یافته. 1402; 25 (1) :27-40
گروه علوم زیستی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران
چکیده: (1061 مشاهده)
| مقدمه: بیمـاری مولتیپل اسکلروزیس (MS) به ویژه در زنان در حـال پیـشرفت اسـت. هدف از پژوهش حاضر تعیین اثر هشت هفته تمرین مقاومتی با دو نوع زمانبندی خطی و غیرخطی بر قدرت عضلانی، خستگی و کیفیت زندگی در زنان مبتلا به بیماری (MS) بود. مواد و روش ها: 19 بیمار مبتلا به (MS) انتخاب و به طور تصادفی به سه گروه، غیرخطی (NLP) (شش نفر)، خطی (LP) (پنج نفر) و شاهد (هشت نفر) تقسیم شدند. گروه ای تمرینی، تمرینات مقاومتی را سه جلسه در هفته به مدت 45-30 دقیقه در جلسه و با شدت 30 تا 70% یک تکرار بیشینه به مدت هشت هفته انجام دادند. گروه خطی یک اضافه بار خطی را در هر جلسه دنبال میکرد. در مقابل، گروه غیرخطی شدت های متفاوتی از تمرین را از هفته چهارم به بعد تجربه کردند. دو روز پیش و پس از پروتکل تمرینی، قدرت عضلانی به روش غیرمستقیم سنجش گردید. همچنین، خستگی با پرسشنامه MFIS-5 و کیفیت زندگی با پرسشنامه SF-36 ارزیابی شدند. نتایج با استفاده از مدل آنالیز کوواریانس و آزمون تعقیبی LSD توسط نرم افزار SPSS نسخه 21 تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد که تمرینات LP و NLP باعث افزایش معنادار قدرت عضلانی (001/0P<) و همچنین کاهش معنادار خستگی (020/0P=) در افراد مبتلا به MS می شود. اما، در کیفیت زندگی بین گروه های پژوهش تفاوت معناداری مشاهده نشد ( 092/0=P). از طرفی بین گروه های تمرینی LP و NLPبه جز در حرکت پرس پا (001/0P<) تفاوت معنی داری دیده نشد. بحث و نتیجه گیری: هر دو مدل تمرینیLP و NLPباعث افزایش قدرت عضلانی و کاهش خستگی میشوند. اما، تمرین مقاومتی خطی به بهبود بیشتری در فاکتورهای فوق منجر شد. |
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
