چکیده: (13181 مشاهده)
مقدمه: خودمراقبتی فرایندی مهم در کنترل بیماری دیابت محسوب میشود. هدف این پژوهش بررسی وضعیت خودمراقبتی و عوامل مؤثر بر آن در بیماران مبتلا به دیابت ساکن شهر خرم آباد بود.
بحث و نتیجهگیری: به منظور ارتقاء سطح سلامت بیماران دیابتی و کنترل مناسب بیماری برنامههای آموزشی با هدف توانمندسازی بیماران در زمینه مراقبت از خود باید مورد توجه واقع شود.
یافتهها: میانگین نمرات خودمراقبتی در بیماران 6/12±7/32 و وضعیت خودمراقبتی در حد متوسط بود. کمترین میانگین نمرات رفتارهای خودمراقبتی مربوط به انجام آزمایش قندخون (8/3±4/3)، انجام فعالیت فیزیکی (2/4±7/4) و مراقبت عمومی از پاها (9/4±9/4) بود. میانگین نمرات خودمراقبتی براساس میزان تحصیلات، محل سکونت، نوع درمان دریافتی و شبکه زندگی بیماران به صورت معناداری متفاوت بود (05/0(P<.
مواد و روشها: در این مطالعه مقطعی80 بیمار مبتلا به دیابت نوع 2 مراجعه کننده به درمانگاههای دیابت بیمارستانها، پایگاههای شهری و یک مطب فوق تخصصی غدد در سطح شهر خرمآباد به روش نمونهگیری در دسترس مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار گردآوری اطلاعات مقیاس توبرتگلاسکو بود که وضعیت خودمراقبتی بیماران را در زمینههای مختلف طی هفت روز گذشته مورد ارزیابی قرار میداد. داده ها با استفاده از آزمونهای تی مستقل و آنالیز واریانس یکطرفه تجزیه و تحلیل گردید.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
دریافت: 1391/9/14 | پذیرش: 1400/7/21 | انتشار: 1391/9/25