Mohajeri P, Navabi S J, Salimi G, Ghamari M, Abdoli G. Antibiotic resistance of Helicobacter pyloria through gastric biopsy in Imam Khomini hospital, Kermanshah, 2002. yafte 2004; 6 (2) :9-19
URL:
http://yafte.lums.ac.ir/article-1-914-fa.html
مهاجری پرویز، نوابی سید جعفر، سلیمی قباد، قمری محمد، عبدلی غلامرضا. میزان مقاومت آنتی بیوتیکی هلیکوباکتر پیلوری های بدست آمده از بیوپسی معده مراجعین به بیمارستان امام خمینی(ره) کرمانشاه. مجله علمی پژوهشی یافته. 1383; 6 (2) :9-19
URL: http://yafte.lums.ac.ir/article-1-914-fa.html
چکیده: (21800 مشاهده)
مقدمه: عفونت با هلیکوباکتر پیلوری طیف وسیعی از بیماریهای گوارشی را دربر می گیرد و در کشورهای در حال توسعه شیوع زیادی دارد. با این حال اطلاعات اندکی در خصوص میزان حساسیت آن به عوامل ضد میکروبی در دست است. هدف از این مطالعه، تعیین الگوهای حساسیت سویه های هلیکوباکتر پیلوری جدا شده از بیماران در کرمانشاه نسبت به 12 عامل ضد میکروبی متفاوت است.
مواد و روشها: در این مطالعه توصیفی ـ مقطعی 72 سویه هلیکوباکتر پیلوری از بیوپسی های معده بیماران مراجعه کننده به بیمارستان امام خمینی(ره) کرمانشاه جدا شد. حداقل تراکم بازدارنده(MIC) و حساسیت این سویه ها به آموکسی سیلین، سیپروفلوکساسین، کلاریترومایسین، اریترومایسین، فورازولیدون، جنتامیسین، نالیدیکسیک اسید، نیتروفورانتوئین، مترونیدازول، پنی سیلین، ریفامپین و تتراسیکلین با استفاده از روش رقت در آگار تعیین شد.
یافته ها: بر اساس نتایج به دست آمده، میزان مقاومت آموکسی سیلین 14%، سیپروفلوکساسین 42%، کلاریترومایسین 8%، اریترومایسین 10%، فورازولیدون 21%، جنتامیسین 26%، نالیدیکسیک اسید 35%، نیتروفورانتوئین 26%، مترونیدازول 34%، پنی سیلین 29%، ریفامپین 26% و تتراسیکلین 36% تعیین شد.
میزان مقاومت نسبت به سیپروفلوکساسین، مترونیدازول، نالیدیکسیک اسید و تتراسیکلین در حد بالایی بود (42-34%)؛ در حالیکه در مورد فورازولیدون، جنتامیسین، نیتروفورانتوئین، پنی سیلین و ریفامپین در حد متوسط (29-21%) و در خصوص کلاریترومایسین و اریترومایسین در حد پایینی (10-8%) بود.
نتیجه گیری: با توجه به نتایج فوق، سویه های مقاوم در کرمانشاه مشابه یافته های حاصل از کشورهای در حال توسعه است. لذا کشت و تعیین حساسیت جهت تعیین الگوهای مقاومت هلیکوباکترپیلوری در مناطق جغرافیایی خاص پیش از اقدام به درمان، لازم است.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
دریافت: 1391/10/2 | پذیرش: 1400/7/21 | انتشار: 1383/5/25