دوره 26، شماره 2 - ( 4-1403 )
جلد 26 شماره 2 صفحات 85-71 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Rahmani Moghadam E, Karbalay-doust S, Ghalavandi M, Erfanizadeh M, Namavar M R. Effect of chronic sleep deprivation on the structural changes of the anterior nucleus of the thalamus and mammillary bodies in male rats: A stereological study. yafte 2024; 26 (2) :71-85
URL: http://yafte.lums.ac.ir/article-1-3721-fa.html
URL: http://yafte.lums.ac.ir/article-1-3721-fa.html
رحمانی مقدم ابراهیم، کربلائی دوست سعید، قلاوندی مهرناز، عرفانی زاده محبوبه، نام آور محمدرضا. اثر محرومیت مزمن از خواب بر روی تغییرات ساختاری هسته‌های جلویی تالاموس و اجسام پستانی در موش صحرایی نر: یک مطالعه استریولوژیک. مجله علمی پژوهشی یافته. 1403; 26 (2) :71-85
گروه علوم تشریحی و مرکز تحقیقات نورولوژی بالینی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران & گروه علوم تشریحی و مرکز تحقیقات نورولوژی بالینی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران
چکیده: (532 مشاهده)
| مقدمه: محرومیت از خواب رایج در زندگی مدرن، می‌تواند سبب افزایش استرس اکسیداتیو و پاسخ‌‌های التهابی شده و در نتیجه اثرات منفی بر اعمال شناختی داشته باشد. این آسیب‌ها ممکن است در نتیجه تغییرات سلولی و مولکولی در برخی نواحی مغز مثل هسته جلویی تالاموس و اجسام پستانی باشد که توجه جدی به آن‌ها شده است. این هسته‌ها در یادگیری، حافظه و عملکردهای هیجانی (و به تازگی در خواب) شرکت میکنند. هدف از مطالعه حاضر بررسی تغییرات ساختاری این هسته‌ها در اثر بی‌خوابی مزمن است. مواد و روش ها: در این مطالعه 21 موش صحرایی نر در سه گروه کنترل، کنترل با کف مشبک و محرومیت مزمن از خواب به مدت 21 روز مورد بررسی قرار گرفتند. در پایان مطالعه پس از بیرون آوردن مغز، ثبوت با بافرفرمالین، آماده‌سازی بافتی، برش و رنگ‌آمیزی با گیمسا، حجم همراه با تعداد نورون‌ها و غیرنورون‌ها در این هسته‌ها به روش بدون تورش استریولوژی برآورد گردید. یافته ها: یافته‌‌های این مطالعه نشان داد که بی‌خوابی مزمن سبب کاهش معنی دار حجم هر سه زیر هسته جلویی تالاموس و اجسام پستانی هیپوتالاموس نسبت به گروه‌های کنترل گردید (05/0>P). این مشکل بی‌خوابی مزمن در این حیوانات همچنین سبب کاهش تعداد نورون‌ها و غیرنورون‌ها در همه این ساختمان‌ها گردید. بحث و نتیجه گیری: بی‌خوابی مزمن به هر دلیلی اثرات جدی برروی دستگاه عصبی مرکزی و سیستم لیمبیک و حتی هسته‌های جلویی تالاموس که پیش‌تر معتقد بودند در خواب دخیل نیستند را دارد. این اثرات می‌تواند به صورت کاهش تعداد سلول (نورون و غیرنورون) باشد که سبب کاهش عملکرد این دستگاه می‌شود. |
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
