دوره 25، شماره 2 - ( 5-1402 )
جلد 25 شماره 2 صفحات 106-94 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Safari S, Bahramikia S, Hadi F, Asadolahi H, Mostaed S, Zarini F. Comparison of the Content of Phenolic Compounds, Flavonoids, and Antioxidant Activity of Six Different Medicinal Plants under Extraction Conditions with Different Solvents. yafte 2023; 25 (2) :94-106
URL: http://yafte.lums.ac.ir/article-1-3634-fa.html
URL: http://yafte.lums.ac.ir/article-1-3634-fa.html
صفری جعفرآباد صبا، بهرامی کیا سیف الله، هادی فرانک، اسدالهی حدیث، مستعد شیما، زرینی فاطمه. مقایسه میزان ترکیبات فنولی، فلاونوئیدی و عملکرد آنتی اکسیدانی شش گیاه دارویی مختلف تحت شرایط عصاره گیری با حلال‌های مختلف. مجله علمی پژوهشی یافته. 1402; 25 (2) :94-106
گروه زیست‌شناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه لرستان، خرم آباد، لرستان، ایران
چکیده: (1075 مشاهده)
| مقدمه: در این تحقیق اثر حلال (آبی و هیدروالکلی) عصاره گیری بر محتوای ترکیبات فنولی، فلاونوییدی و فعالیت آنتی‌اکسیدانی شش گیاه دارویی مختلف شامل بلوط ایرانی، آویشن شیرازی، بابونه آلمانی، مریم نخودی، نسترن زرد و زرشک کوهی مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش ها: برای سنجش میزان فنول و فلاونویید به ترتیب از معرف‌های فولین سیوکالتیو و کلرید آلومینیوم و برای اندازه‌گیری پتانسیل آنتی‌اکسیدانی از روش DPPH استفاده شد. میزان محتوی ترکیبات فنولی و فلاونوییدی به ترتیب به صورت میلی گرم معادل گالیک اسید و کاتچین به ازای هر گرم از وزن خشک گیاه محاسبه گردید. جهت تجزیهوتحلیل داده‌ها از نرم‌افزار SPSS نسخه 14 استفاده شد. یافته ها: با توجه به نتایج مطالعه، میزان فنول و فلاونویید در عصاره هیدروالکلی جفت بلوط، نسترن زرد، آویشن شیرازی، آرد بلوط، بابونه آلمانی و زرشک کوهی بیشتر از عصاره آبی بود و این اختلاف از نظر آماری معنی‌دار بود(001/0< P). بیشترین میزان فنول و فلاونویید به ترتیب مربوط به عصاره هیدروالکلی جفت بلوط با مقادیر mg/g 5/2±2/310 و mg/g 0/1 ± 2/241 و کمترین مقدار مربوط به عصاره آبی بابونه آلمانی (mg/g 1/1±1/53) و عصاره آبی آرد بلوط ( mg/g5/1 ± 9/23) بود. بیشترین فعالیت آنتی‌اکسیدانی(IC50) مربوط به عصاره هیدروالکلی جفت بلوط (µg/ml4/1±4/39) و کمترین مربوط به عصاره آبی بابونه آلمانی ( µg/ml3/3±3/315) بود. بحث و نتیجه گیری: نتایج تحقیق حاضر نشان داد که نوع حلال استفاده شده برای عصاره‌گیری گیاهان تاثیر زیادی بر جداسازی ترکیبات فنول و فلاونویید، مقدار و هم‌چنین فعالیت آنتی‌اکسیدانی آنها دارد. |
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
