مقدمه : : از بیوپسی های دئودنوم بعنوان ابزاری برای غربالگری افراد مشکوک به بیماری سلیاک استفاده میشود. برای تشخیص این بیماری ، افزایش تعداد لنفوسیتهای اینترااپیتلیال (IELs) حتی در مواردیکه ساختمان پرزهای روده ای طبیعی است مهم بوده و می تواند دلیلی بر عدم تحمل به گلوتن باشد. هدف از این مطالعه مقایسه دو روش مختلف رنگ آمیزی بافتی H&E و IHC برای اندازه گیری لنفوسیتهای اینترااپیتلیال در بیوپسی های دئودنوم است
مواد و روشها: این مطالعه بصورت مقایسه ای و بر روی 74 نمونه بیوپسی دئودنوم از فروردین تا شهریور ماه سال 1383 در بیمارستان دکتر شریعتی تهران انجام پذیرفت. در این پژوهش همه لنفوسیتهای اینترااپی تلیال به روش یکسوکور مورد بررسی قرار گرفتند..
یافتهها: میانگین تعداد لنفوسیتهای اینترا اپیتلیال به ازای یکصد سلول اپیتلیال در مشاهده اول و دوم به ترتیب 77/15 و 72/16 برای نمونه های رنگ شده به روش H&E و 54/21 و 18/21 برای موارد رنگ شده به شیوه IHC محاسبه گردید. مقایسه میانگین لنفوسیتهای اینترا اپی تلیال در لامهای رنگ شده به روش H&E و LCA نشان داد که LCA در نشان دادن لنفوسیتها حدودا پنج سلول بر H&E برتری دارد.
بحث و نتیجه گیری: برای آنالیز لنفوسیتهای اینترا اپیتلیال دو مرحله محاسبه لنفوسیتها با استفاده از رنگ آمیزی H&E ، رنگ آمیزی LCA و شمارش لنفوستها با این روش در مواردیکه پژوهشگر موارد مشکوک مواجه می شود ( موارد با لنفوسیتهای اینترا اپی تلیال نرمال اما نزدیک به نقطه cut – off point ) پیشنهاد می گردد. چنانچه در مواردی به هر دلیل رنگ آمیزی IHC انجام نشود میتوان از فرمول زیر استفاده کرد: IELs on H&E + 5 IELs on IHC .
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |