دوره 5، شماره 4 - ( 10-1382 )                   جلد 5 شماره 4 صفحات 73-69 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Sadi- Nezhad M. Study of prevalence of Hypoglycemia in neonates with primary diagnodiss of sepsis. yafte 2004; 5 (4) :69-73
URL: http://yafte.lums.ac.ir/article-1-1000-fa.html
سعدی نژاد مرتضی. فراوانی هیپوگلیسمی در نوزادان بستری شده با تشخیص اولیه سپسیس در بخش نوزادان و NICU بیمارستان شهید مدنی خرم آباد. مجله علمی پژوهشی یافته. 1382; 5 (4) :69-73

URL: http://yafte.lums.ac.ir/article-1-1000-fa.html


چکیده:   (18612 مشاهده)
مقدمه : سپسیس نوزادی عنوانی است برای توصیف یک سندرم بالینی که عبارتست از پاسخ سیستمیک نوزاد به عفونت موجود در خون با عفونت اندام های دیگر بدن یا بدون آن و ممکن است بر متابولیسم بدن نوزاد از جمله میزان قند خون تأثیر گذار باشد. هدف از این مطالعه بررسی فراوانی هیپوگلیسمی در نوزادان بستری شده با تشخیص اولیه سپسیس در بخش نوزادان و NICU بیمارستان کودکان شهرستان خرم آباد در مدت شش ماهه دوم سال 1381 بود. مواد و روشها: این مطالعه به روش توصیفی ـ مقطعی انجام شد و جامعه پژوهش شامل کلیه نوزادان بستری شده (43 نوزاد) در بخش های نوزادان و NICU بیمارستان شهید مدنی خرم آباد با تشخیص اولیه سپسیس در طول مدت پژوهش (نیمه دوم سال 1381) بود. ابزار سنجش پرسش نامه مشتمل بر ثبت اطلاعات در زمینه محل بستری (بخش نوزادان و NICU)، سن، جنس، وزن، نتیجه کشت خون، میزان قند خون موقع بستری و نیز علائم بالینی مربوط به سپسیس و هیپوگلیسمی شامل وضعیت واکنش نوزاد، اشتهای نوزاد به شیر مادر و علائم سمپاتومیمتیک و نروگلیکوپنیک بود. یافته ها: از 43 نوزاد پذیرفته شده با تشخیص اولیه سپسیس، 34 نوزاد (1/79%) دارای کشت خون منفی، 9 نوزاد (9/20%) دارای کشت خون مثبت، 7 نوزاد (3/16%) دارای قند خون پایین تر از حد طبیعی (هیپوگلیسمی از نظر یافته های آزمایشگاهی) در بدو بستری بودند. همه نوزادان هیپوگلیسمیک (100%) در گروه سنی 0-7 روزه قرار داشتند، شش نوزاد (7/85%) پسر و یک نوزاد (3/14%) دختر، شش نوزاد (7/85%) در گروه نوزادان با وزن کم (وزن کمتر از 2500 گرم)، پنج نوزاد (4/71%) دارای دو علامت کاهش میل به شیر خوردن و کاهش واکنش های دیگر نوزادی بود. بیشترین علامت نروگلیکوپنیک به شکل آپنه در5 نوزاد (4/71%) از بین نوزادان هیپوگلیسمیک بروز نمود. بین هیپوگلیسمی و موارد کشت خون مثبت ارتباط معنی داری به دست نیامد. نتیجه گیری: استنباط نهایی از این مطالعه آن است که هر چند از هیپوگلیسمی در کتب مرجع به عنوان یکی از عوارض بیماری سپسیس نام برده می شود، این عارضه فقط در 3/16% بیماران بستری با تشخیص اولیه سپسیس در بدو بستری به ثبت رسید؛ لذا پیشنهاد می شود که درمان هیپوگلیسمی و لاجرم شروع انفوزیون سرم قندی هیپرتونیک (غلظت دکستروز10% یا بیشتر) در این ارتباط محدود به موارد تأیید شده این عارضه پس از دریافت سریع جواب قند خون ارسال شده بدو بستری باشد.
واژه‌های کلیدی: هیپوگلیسمی، سپسیس، نوزاد
متن کامل [PDF 181 kb]   (5039 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي |
دریافت: 1391/10/19 | پذیرش: 1400/7/21 | انتشار: 1382/10/25

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به یافته می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Yafteh

Designed & Developed by : Yektaweb